Καλησπέρα, καλησπέρα... Ενώ είχα ξεκινήσει σε αυτό το μπλοκ να αναρτώ ποιήματα και διάφορες φανταστικές ιστορίες, μου ήρθε μια ιδέα και είπα να ασχοληθώ λιγάκι με την επικαιρότητα και με το τι γίνετε γύρω μου. Με το τι έρχεται και πως θα μπορούσαμε να πάρουμε διάφορα μέτρα αντιμετωπίσεις. Με το τι λέγεται γύρω από αυτό που γίνεται και διάφορα άλλα με τα οποία πιστεύω πως αρχίζω και σας μπερδεύω... Το μπλοκ αυτό το ονόμασα κομπάρσοι. Με το τίτλο αυτό θέλω να σας δώσω να καταλάβετε πως δεν έχετε καμία σχέση με οποιοδήποτε είδος πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνία που ζούμε σήμερα. Μπορεί να ακούτε πως όλοι μαζί μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα, η πως ο καθένας μας αφήνει το στίγμα του στην ιστορία. Κι όμως αρχίζω και πιστεύω πως όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, είναι για να μας ρίξουνε στάχτη στα μάτια. Να μας θολώσουμε και να μην μπορούμε να δούμε την αλήθεια. μια αλήθεια, η οποία αν μαθευτεί, θα αλλάξει τα πάντα για τα όσα ξέρουμε γύρω μας. Ακούω συχνά για την θρυλική ημερομηνία 21/12/2012. Άλλοι λένε πως είναι η αρχή και άλλοι λένε πως είναι το τέλος. Ελάτε πείτε την αλήθεια, ούτε και εσείς δεν τα πιστεύεται όλα αυτά... Για μένα δεν υπάρχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Δεν θέλω να ασχοληθώ με κάποιο ιδιαίτερο θέμα σε αυτόν τον πρόλογο, απλά θα σας πως πως είμαστε όλοι κομπάρσοι μιας ζωής που είναι φτιαγμένοι για λίγους. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε ένα τραγούδι του που λέει: φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα... Να έχετε ένα καλό βράδυ και να περνάτε καλά... Να προσέχετε εσάς και τους γύρω σας και καλή συνέχεια...