Όλοι
οι άνθρωποι που ζούμε σε αυτόν τον κόσμο
είμαστε διαφορετικοί…
Σε
άλλους αρέσει ο πατσάς και σε άλλους
όχι…
Αν
όμως δούμε σφαιρικά το θέμα, όλοι μας
έχουμε δοκιμάσει έστω και μια κουταλιά
πατσά, είτε από περιέργεια, είτε από
προτροπή…
Που
θέλω να καταλήξω; Τι προσπαθώ να σας πω;
Η
δίψα μου για το άγνωστο έχει ξεκινήσει
από πολύ μικρός, πάντα ήθελα να ψάχνω
χωρίς να με απασχολεί το τι και το γιατί!
Έχω
διαβάσει βιβλία, έχω ψάξει σε βιβλιοθήκες
και έχω λιώσει άπειρες ώρες στο internet…
Αποτέλεσμα
δεν είδα, αλλά κατάλαβα πως έμαθα πάρα
πολλά πράγματα και ξέρω πλέον πως η
κλίση μου είναι προς το άγνωστο. Είναι
αυτό που με γοητεύει και που θέλω να
αφήνομαι πάνω του…
Δεν
θέλω πλέον να παίρνω την τροφή και να
την τρώω όπως μου την δίνουν!
Δεν
θέλω να πιστεύω εκεί που πιστεύουν όλοι
γιατί έτσι πρέπει να είναι το ποιο σωστό
η γιατί έτσι μου είπανε η έτσι έμαθα από
μικρός η επιλέξανε άλλοι για εμένα χωρίς
να με ρωτήσουνε η και εγώ δεν ξέρω τι
άλλο…
Δεν
θέλω να παρακινήσω κανέναν, αυτά που
μαθαίνει κάποιος τα μαθαίνει για τον
εαυτό του και αυτά που πιστεύει, τα
πιστεύει για τον εαυτό του…
Θέλω
όμως να σας πω πως δεν είναι σωστό να
πιστεύετε και να μην ερευνάτε έστω και
λίγο τι είναι αυτό που πιστεύετε!!!
Να
μην βάζετε αλάτι στο φαγητό σας γιατί
το κάνουν οι άλλοι!
Να
μην απεχθάνεστε τον πατσά γιατί το
απεχθάνονται και οι άλλοι!!!
Τον
πατσά δεν θέλω ούτε να τον μυρίσω!!! Κι
όμως μου λείπει!!!
Μου
λείπει αυτή η απαίσια μυρωδιά η οποία
με αηδιάζει. Άμα δεν μυρίσω μια φορά τον
μήνα πατσά, νομίζω πως θα πεθάνω…
Δεν
είμαι τρελός, αυτός που νομίζει πως
τρελάθηκα να αναρωτηθεί ο ίδιος!
Θέλω
να πιστεύω
πως
θέλω να πιστεύω
Γιατί
αυτό που πιστεύω
για
μένα το πιστεύω
