Τα μυστήρια της αρχαία Κρήτης

Πέντε και περισσότερο χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, πριν την σημερινή εποχή υπήρχε στην Κρήτη μια μορφή θρησκείας, μια λατρεία θεοτήτων της Φύσεως, πνευματικού επιπέδου ανώτερη φυσιολατρία.

Οι κάτοικοι της Κρήτης ήταν από τους πρώτους που απέδωσαν στο θείο, σεβασμό και στα Μυστήρια. Μυστήρια, στα οποία γινόταν χρήση σημείων και συμβόλων και σε αυτά γίνονταν δεκτοί άνδρες και γυναίκες, που τελούσαν, στους μικρούς τότε σε μέγεθος ναούς τους, τις ιερουργίες και τις μυήσεις τους.

Αλλά στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει η διάκριση των κυρίως λεγόμενων Μυστηρίων, δηλαδή των τελετών που κανείς δεν μπορούσε να μετέχει αν δεν ήταν μεμυημένος κατά τους απαιτούμενους τύπους, από τις ξεχωριστές εκείνες τελετές, μερικών εορτών, που η επιτέλεσή τους αν και περιοριζόταν σε ιδιαίτερη τάξη ανθρώπων ή γένους - άνδρες δηλαδή ή γυναίκες - δεν ήταν όμως απαραίτητο, οι λαμβάνοντες σ’ αυτές μέρος να είναι μεμυημένοι.

Παράδειγμα είναι οι τελετές μερικών εορτών, που ήταν μέρος της εξωτερικής λατρείας ορισμένων Μυστηρίων, όπως γινόταν στα της Μητέρας Ρέας, στα Κορυβαντικά της Κρήτης κ.λ.π. Αλλά οι γιορτές αυτές είχαν χαρακτήρα προπαρασκευαστικό ορισμένων ατόμων, ανδρών ή γυναικών, νέων ή νεανίδων για μελλοντικές μυήσεις τους στα επίσημα Μυστήρια, όπως γίνεται με τους λεγόμενους δοκίμους στις περισσότερες θρησκείες αρχαίες και σύγχρονες. Οι μειούμενοι στα Κρητικά Μυστήρια διδάσκονταν την Ιατρική, την καθαρτική, την ορχηστρική και τη μουσική τέχνη.

Στην Κρήτη το κύριο μέρος της λατρείας ήταν αρχικά συγκεντρωμένο στο θηλυκό πρόσωπο της θεότητας, στη Μεγάλη Μητέρα, τη Ρέα - Γη ή Μα, γιατί αυτή συμβόλιζε την παραγωγική ανανεωτική φροντίδα της Μητέρας Φύσης. Οι θρησκευτικές τελετές ήταν απόδοση σεβασμού σ’ αυτήν και εκδήλωση της παρακλήσεως για τη βοήθειά της. Και σ’ αυτές πρωτεύουσα θέση είχαν οι Ιέρειές της σαν ομόφυλες της Μεγάλης θεάς.

Πολύ αργότερα πήραν μέρος πρωτεύοντες στις τελετές οι άνδρες, όταν ο βασιλιάς ήταν πλέον και Αρχιερέας και η λατρεία της «γονιμοποιητικής» δυνάμεως της Φύσεως στη μορφή του νεαρού γιου της Μεγάλης Μητέρας, του Κρηταγενή Δία και του Ποσειδώνα στη λατρεία του Ταύρου, κυριάρχησαν στην κρητική θρησκεία.

Η Ρέα, η Μεγάλη πανάρχαια Θεά, η θυγατέρα του Ουρανού και της Γης, η σύζυγός του Κρόνου και η μητέρα του Κρηταγενή Δία, λατρευόταν κάτω από το ιερό Δέντρο της στις υψηλές κορυφές των βουνών και των λόφων, καθώς και στα Ιερά Σπήλαια. Το Ιερό Δέντρο και το Ιερό Σπήλαιο ήταν σύμβολα της μητρότητας και της ζωής.

Γενικά οι Κρήτες για την τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων προτιμούσαν χώρους απλούς, μακριά από κάθε επίδειξη. Η Μινωική Θρησκεία, βασισμένη σε βασικά μυστηριακές τελετές, έχει ανάγκη χώρων που υποβάλλουν το λατρευτή. Έτσι συνεχίζεται η χρήση των σπηλαίων, δημιουργούνται ειδικοί χώροι μέσα στα ανάκτορα, χρησιμοποιούνται οι κορυφές «ιερών» λόφων («ιερά κορυφής»), και στα τελευταία χρόνια υπάρχουν οικιακά ιερά.

Στο Ιερό δέντρο μπροστά και κατά τις τελετές μερικών εορτών της εξωτερικής λατρείας, γινόταν κυριότερα η προσφορά καρπών και κρασιού, καθώς και άλλες προσφορές, όπως επίσης και χοροί Ιερειών, Ιερέων και πιστών.

Η λατρεία γενικά προσφερόταν με πολλούς τρόπους. Ο πιστός παρουσιαζόταν στο Ιερό ή στην αόρατη θεότητα, όρθιος με το άκρο χέρι σφιγμένο και υψωμένο στο μέτωπο. Ακολουθούσε έπειτα η συμβολική λατρευτική πράξη, που εκδηλωνόταν κυρίως με την αναίμακτη προσφορά από καρπούς, νερό και μέλι ή κρασί και λάδι.

Κατά κανόνα οι τελετές άρχιζαν με την κάθαρση, που ήταν συνήθως πλύση των χεριών με αγιασμένο νερό, γιατί οι πιστοί έπρεπε να περάσουν καθαροί προς τον τόπο κατοικίας της θεότητας. Ακολουθούσαν οι προσφορές και οι αναίμακτες θυσίες, καθώς και χοροί με τους οποίους οι χορευτές και οι χορεύτριες έρχονταν σε έκσταση για διευκόλυνση της επικοινωνίας με τη θεότητα.

Από τις γιορτές αυτές σημαντικότερη ήταν Τα Ταυροκαθάψια : παιγνίδια και αγώνες με ταύρους που γίνονταν την εποχή που ξαναγεννιέται η φύση και ο άνθρωπος, την άνοιξη.

Η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» 1970, τις ερμηνεύει ως εξής : «Το αγώνισμα βασίζεται στην ιερότητα του Ταύρου και στη σημασία του για τις λατρείες της γονιμότητας. Στην Κρήτη ο Ταύρος ταυτιζόταν με τον Ουρανό και τον Ήλιο, που γονιμοποιούν τη γη με τη ζέστη και τις βροχές, ενώ το θηλυκό στοιχείο η θεϊκή αγελάδα συσχετιζόταν με τη Σελήνη, που το σχήμα της θυμίζει κέρατα».

Πιθανόν, λοιπόν γι’ αυτόν το λόγο στις Κρητομινωικές Ταυροπαιδίες συμμετείχαν γυναίκες, που πρόσθεταν με την παρουσία τους τη χροιά ερωτικών παιγνιδιών με τον ώριμο και σφριγηλό ταύρο και που μ’ αυτές δηλωνόταν η συμβολική έννοια των τελετουργιών της γονιμότητας.

Ο ταύρος συλλαμβανόταν ζωντανός, χωρίς να πληγωθεί, με παγίδα από δίχτυ ή τον άρπαζε ξαφνικά ο ασκημένος θηρευτής από τα κέρατα και τον ακινητοποιούσε με το βάρος του, ως ότου τον δέσουν. Αργότερα αυτή η δραματική και επικίνδυνη σκηνή επαναλαμβανόταν μέσα στο θεατρικό χώρο της πολιτείας, για να χαρεί όλο το πλήθος το μοναδικό θέαμα. Το αγώνισμα πλουτιζόταν με νέα τολμηρά, ακροβατικά στοιχεία. Άντρες και γυναίκες πιάνονταν από τα κέρατα του ζώου και πηδούσαν με ποικίλες στάσεις επάνω στη ράχη του, ξαναπέφτοντας ύστερα στη γη.

Ο ταύρος θυσιαζόταν αργότερα, αλλά δε σκοτωνόταν κατά την ταυρομαχία. Οι αθλητές ήταν άοπλοι και αγωνίζονταν μόνο με το κορμί τους. Έτσι η κρητική ταυρομαχία μένει ένα ευγενικό και χαριτωμένο παιγνίδι, σύμφωνα με το χαρακτήρα ολόκληρου του μινωικού πολιτισμού.

Όση ώρα ο Ταυροκαθάπτης βρισκόταν πάνω στον ταύρο σειόταν και ένιωθε σαν να γίνεται γύρω του σεισμός. Το όλο αγώνισμα δηλαδή ήταν μια μίμηση του σεισμού, τον οποίον ο ταυροκαθάπτης προσπαθούσε να δαμάσει.

Οι τελετές αυτές ίσως αποσκοπούσαν στην αποτροπή του σεισμού με μαγικό τρόπο. Γι’ αυτό άλλωστε παρατηρούμε ότι τα ταυροκαθάψια τελούνταν σε περιοχές που μαστίζονταν από σεισμούς.

Στις μέρες των γιορτών γίνονταν σαν μέρος της εξωτερικής λατρείας κι άλλοι αγώνες, θεάματα και παιγνίδια κάτω από τα μεγάλα Ιερά Δέντρα.

Αυτά όμως είχαν σημασία για την εξωτερική λατρεία. Υπήρχαν όμως και τα Μυστήρια, με μυήσεις προορισμένα για τους λίγους πνευματικά περισσότερο ικανούς από τους πολλούς.

Τα Μυστήρια στην αρχαία Κρήτη ήταν διαχωρισμένα σε δυο μεγάλες λατρευτικές κατηγορίες : στα της Μεγάλης Μητέρας Ρέας - Γης και στα Μυστήρια του Κρηταγενή Ιδαίου Δία, αν και στις δυο αυτές κατηγορίες μυούνταν γυναίκες και άνδρες.

Όταν ο Πυθαγόρας πήγε στην Κρήτη για να μυηθεί, λέει ο Πορφύριος, στα Μυστήρια, έκανε καθαρμούς στην παραλία της Κρήτης αφού νήστεψε εννιά μέρες και έπειτα πήγε στο Ιδαίο Άντρο όπου γινόταν η μύηση. Αν σταθούμε στη μύηση του Πυθαγόρα, οπωσδήποτε οι υποψήφιοι έπρεπε προηγουμένως να καθαρθούν στη θάλασσα και να νηστέψουν εννιά μέρες. Επίσης η μύηση γινόταν στο Ιδαίο Άντρο.

Για το πως γινόταν η μύηση εκείνα τα χρόνια δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα. Και όσα γράφονται αποτελούν εικασίες που στηρίζονται σε αυθαίρετες και ατελείς πληροφορίες των αρχαίων και μάλιστα Αττικών συγγραφέων τους οποίους ρητώς κατακρίνει ο Πλάτωνας για τις μεροληπτικές για τους Κρήτες γνώμες και κρίσεις τους.

Μερικοί πιστεύουν ότι το ανάκτορο της Κνωσού ήταν ναός και ότι εκεί τελούνταν τα Μυστήρια. Τη γνώμη τους τη στηρίζουν στο γεγονός ότι μέσα στο ανάκτορο της Κνωσού βρέθηκε ένας μικρός βωμός και πάνω του βρέθηκαν θρησκευτικά σύμβολα.

Κεντρικά στοιχεία των μυητικών τελετών είναι ο πλασματικός θάνατος και η πλασματική αναβίωση του μύστη, που πεθαίνει στην παλιά του κατάσταση και ανασταίνεται σε μια υψηλότερη σφαίρα.

Επίσης το πολύ διαδεδομένο έθιμο στην Κρήτη, ως την ελληνιστική εποχή ήταν ότι τα αγόρια και τα κορίτσια από ελεύθερους γονείς, όποια κι αν ήταν η ειδικότητά τους, υποβάλλονταν στο σύστημα της ομαδικής μυήσεως, που αντικαθιστούσε την εκπαίδευση, τον εξαγνισμό, τη δοκιμασία και την τελειοποίηση. Εμπιστεύονταν τα παιδιά όταν πλησίαζαν να γίνουν έφηβοι, σε ηλικιωμένους παιδαγωγούς που τα συγκέντρωναν σε ομάδες ή αδερφάτα : γνωρίζουμε τα ονόματα των Μελισσών, των Άρκτων, των Δακτύλων, των Κουρητών, των Κυκλώπων. Αυτοί ήταν οι σύντροφοι και μύστες του υπέρτατου θεού της Ίδης.

Τα διδασκαλεία όπου γινόταν η μύηση ήταν ανάλογα με τις περιοχές, για βοσκούς, σιδηρουργούς, χτίστες, αγγειοπλάστες, κυνηγούς, μάντεις. Σκοπός τους ήταν να μεταμορφώσουν το ατελές αυτό πλάσμα, το παιδί, σε τέλειο ον, αυτή την χωρίς προσωπικότητα, φύλο και πραγματικό όνομα κάμπια, σε ζωντανό μέλος του κοινωνικού συνόλου.

Κι έτσι, το έπαιρναν μακριά από το χωριό, από τους γονείς και τα παιγνίδια του, το ανάγκαζαν να κοιμάται σε σκληρό κλινάρι, να μαθαίνει να μηχανεύεται και να κυνηγάει για να ζήσει, να μαθαίνει να κυριαρχεί το φόβο του, καθώς κατέβαινε στις σπηλιές, όπου γινόταν η μύηση και καθώς αντίκριζε «τέρατα» ή προσωπεία, να μαθαίνει, τέλος, τους κανόνες και τα κόλπα του επαγγέλματος. Αγόρια και κορίτσια άλλαζαν ρούχα, φορούσαν προσωπεία, φτιάχνονταν. Εξομοιώνονταν για μια στιγμή με νεκρούς. Μύηση σημαίνει καινούρια απαρχή. Πρέπει να πεθάνει κανείς για να ξαναγεννηθεί.

Έτσι ο νέος - α κατά τη διάρκεια των μυητικών αυτών ιεροτελεστιών πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του - της και να δείξει το θάρρος και την αντοχή του - της. Ο μυούμενος - η «πεθαίνει» για να «ξαναγεννηθεί», αποποιείται την άγνοια και ασκείται στη γνώση, στην ουσία «εκπαιδεύεται». Με τη μύηση οι νέοι καθαίρονται, διδάσκονται και εντάσσονται στη νέα τους κατάσταση.

Ο περιστρεφόμενος ναός του Επικούριου Απόλλωνος

Ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνος βρίσκεται στις Βάσσες της Φιγάλειας της Αρκαδίας, κοντά στα σύνορα του νομού με την Μεσσηνία.Είναι ένας από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους ναούς της αρχαιότητας και...

αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα διότι τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης. Ο ναός υψώνεται επιβλητικά στα 1.130 μέτρα, στο κέντρο της Πελοποννήσου, πάνω στα βουνά μεταξύ Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας και βρίσκεται 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας.
Το μνημείο αυτό με την πανανθρώπινη σημασία είναι συνάμα ένα από τα καλύτερα σωζόμενα της κλασικής αρχαιότητας και ήταν το πρώτο στην Ελλάδα που συμπεριλήφθει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το 1986.

Δεν είναι απλά ένα λατρευτικό κτίσμα αφιερωμένο στον Απόλλωνα όπως τόσα άλλα στον Ελλαδικό χώρο. Διαφέρει ξεκάθαρα καθόσον είναι ο μοναδικός ναός στον Ελληνικό χώρο που περιστρέφεται γύρω από άξονα και ίσως να είναι ο μοναδικός σε όλο τον κόσμο.

Ελάχιστα γνωστός,καθόσον ουδέποτε διδάχθηκε στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας.Είναι όμως πολύ μεγάλης σημασίας,όπως θα δούμε πιό κάτω και πιστεύω ότι το μυστήριο του έχει σχέση με την εποχή που ζούμε και μάλιστα με την εφετινή χρονιά το 2012.

Με την βοήθεια φίλων μου,νομίζω ότι πιθανώς βρήκαμε την λύση του μυστηρίου που τον σκεπάζει εδώ και 25 αιώνες περίπου !!!

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ναός ανεγέρθηκε το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. (420-410 π.Χ) από τον Ικτίνο, τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα, μετά από υπόδειξη των ιερέων του Απόλλωνα από τους Δελφούς.Δεν είναι ξεκάθαρο αν οι ιερείς του έδωσαν μόνο οδηγίες για το σημείο κατασκευής και τον ρυθμό που θα ακολουθούσε το οικοδόμημα ή και αν του αποκάλυψαν κάποια αρχαία κρυμμένη γνώση σχετικά με το πως θα κάνει τον ναό να περιστρέφετε.Πιστεύω πως τέτοια γνώση υπήρχε στην αρχαιότητα αλλά φυλασσόταν από τα εκάστοτε ιερατεία που αναλάμβαναν την φύλαξη των "μυστικών των θεών" δίνοντας τους ιερούς όρκους σιωπής.

Ο ναός είναι θεμελιωμένος πάνω σε φυσικό βράχο πλαγιάς του όρους Κωτιλίου . Η τοποθεσία του ναού ονομαζόταν στην αρχαιότητα Βάσσες (μικρές κοιλάδες) και φιλοξενούσε από τον 7ο αιώνα π.Χ.το ιερό του Απόλλωνος "Βασσίτα" που είχαν ιδρύσει οι γειτονικοί Φιγαλείς, οι οποίοι λάτρευαν το θεό με την προσωνυμία "Επικούριος" δηλαδή βοηθός, συμπαραστάτης στον πόλεμο ή στην αρρώστια. Ο πρώτος ναός γνώρισε και μεταγενέστερες φάσεις, γύρω στο 600 και γύρω στο 500 π.Χ., από τις οποίες σώζονται πολυάριθμα αρχιτεκτονικά μέλη.Ο νέος ναός κατασκευάσθηκε επάνω στην θέση του παλαιου,σε ειδικά διαμορφωμένο γήπεδο.Για την κατασκευή του έχει χρησιμοποιηθεί ανοιχτόχρωμος τοπικός ασβεστόλιθος, ενώ ορισμένα μέρη της οροφής, τα κιονόκρανα του σηκού και ο γλυπτός διάκοσμος είναι από μάρμαρο. Ο ναός αυτός διαφέρει ξεκάθαρα απ'όλους τους άλλους αρχαίους ναούς. Πρώτα απ όλα αν εξετάσουμε τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του θα δούμε ότι αν και εξωτερικά είναι Δωρικού ρυθμού, στο εσωτερικό του είναι καθαρά Ιωνικού ρυθμού αλλά οι κίονες του κοσμούνται με Κορινθιακού ρυθμού κιονόκρανα. Πράγμα πολύ παράξενο που συνδυάζει και τους τρεις βασικούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς και είναι το μοναδικό αρχαίο οικοδόμημα που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο.

Έχει πρόναο, σηκό, άδυτο και οπισθόδομο,με 6 κίονες στις στενές και 15 στις μακρές πλευρές, αντί της καθιερωμένης για την εποχή αναλογίας 6 x 13. Έτσι, η μορφή του είναι περισσότερο επιμήκης, όπως στους αρχαϊκούς ναούς.Οι διαστάσεις του ναού είναι 39,87μ Χ 16,13μ.

Στις μετόπες και ζωοφόρους του ναού απεικονίζοντο η επιστροφή του Απόλλωνα στον Όλυμπο από τις Υπερβόρειες χώρες,η αρπαγή των θυγατέρων του Μεσσήνιου βασιλιά Λεύκιππου από τους Διόσκουρους,η Αμαζονομαχία και η Κενταυρομαχία.

Οι δύο τελευταίες -μαρμάρινες ζωοφόροι- βρίσκονται στο βρετανικό μουσείο καθώς επί τουρκοκρατίας τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στην Ζάκυνθο με τη συγκατάθεση του Βελή Πασά,που είχε δωροδοκηθεί για το σκοπό αυτό. Το 1814 η ζωφόρος αγοράστηκε με εντολή του Άγγλου αντιβασιλιά πρίγκηπα Γεωργίου και το 1815 κατέληξε στο Βρετανικό Μουσείο. Ο Άγγλος διανοούμενος Christian Muller χαρακτήρισε την υφαρπαγή των μνημείων πράξη βανδαλισμού, αντίστοιχη με αυτή του λόρδου Έλγιν που έκλεψε τα γλυπτά της Ακρόπολης των Αθηνών.

Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας που τον επισκέφθηκε απέδωσε στο θεό το προσωνύμιο "Επικούριος", γιατί προστάτευσε τους Φιγαλείς από την επιδημική νόσο που είχε πλήξει τον Ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.). Θαμπώθηκε δε από την ομορφιά του και τον κατέταξε δεύτερο μετά της Τεγέας σε κάλλος και αρμονία.

"Ικτίνος ο αρχιτέκτων τον εν Φιγαλία ναου γεγονώς τη ηλικία κατά Περικλέα καί Αθηναίοις τόν Παρθενωνα καλούμενον κατασκευάσας". (Παυσανίας VIII, 41,9)

"Ναυν δ' όσοι πελοποννησίοις εισί, μετά γε τόν εν Τεγέα προτιμώτο ουτος αν του λίθου τε ές κάλλος καί της αρμονίας ενεκα".(Παυσανίας VIII, 41,8)

Ο ναός εξακολούθησε να χρησιμοποιείται στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια,όπως φαίνεται από τις επιδιορθώσεις που δεχόταν η κεραμοσκεπή. Η πρώτη σημαντική καταστροφή του σημειώθηκε όταν έπεσε η στέγη του, λόγω της φυσικής φθοράς των ξύλινων δοκών που τη συγκρατούσαν, ενώ σοβαρές ζημιές υπέστη και από την ανθρώπινη επέμβαση τον 1ο μΧ αιώνα, που έγινε για την απόσπαση του μετάλλου των συνδέσμων. Ο ναός ταυτίσθηκε επιτυχώς το 1765 από το Γάλλο αρχιτέκτονα J. Bocher και η πρώτη συστηματική ανασκαφή του έγινε το 1812 από ομάδα αρχαιόφιλων επιστημόνων. Ανασκαφές και αναστηλωτικές επεμβάσεις ξεκίνησαν το 1902 από την Αρχαιολογική Εταιρεία.

Ανάμεσα στο πλήθος των ευρημάτων προκαλούν εντύπωση το πλήθος των όπλων, ιδιαίτερα των αμυντικών, που προφανώς προσφέρονταν στο θεό. Έτσι ίσως δικαιολογείται και το προσωνύμιο του θεού ως "Επικούριου", επειδή βοήθησε τους Φιγαλείς να αντιμετωπίσουν το 659 π.Χ. τους Σπαρτιάτες κατά τη διάρκεια του Β' Μεσσηνιακού πολέμου.Το 1968 ο Αμερικανός αρχαιολόγος Κοoper που τον επισκέφθηκε διαπίστωσε ότι ο ναός έχει φύγει από τη θέση του και κάθεται πάνω σε αναρρίμματα (μπάζα).Έχει δε υποστεί μεγάλη φθορά, καθιζήσεις στο δάπεδο και στα νότια σκαλοπάτια, οι κίονες έχουν φύγει από την κατακόρυφο και μάλιστα ένας στην νοτιοανατολική γωνία έχει σπάσει σαν να είχε πάθει μια στρέψη από μετατόπιση ή από μια ολίσθηση προς νότο ολόκληρου του ναού.Το 1975 συστάθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η " Επιτροπή Συντηρήσεως του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνος", που ανέλαβε τον προγραμματισμό και τη σύνταξη των σχετικών μελετών για τα έργα συντήρησης και αναστήλωσης. Το 1982 έγινε ανασύσταση της επιτροπής και το Υπουργείο Πολιτισμού ανέλαβε συστηματικά το εξαιρετικά δύσκολο έργο αποκατάστασης του μνημείου.Οι εργασίες αποκατάστασης του μνημείου συνεχίζονται μέχρι σήμερα,όπως διαπιστώθηκε από πρόσφατη επιτόπου επίσκεψη φίλου μου.Ο ναός από το 1987 έχει την...πολυτέλεια να καλύπτεται από συνθετική τέντα-στέγαστρο για την προστασια του από τις καιρικές συνθήκες ή για την αποκρυψη του όπως λένε οι "ειδικοί"!!!

Αλήθεια...τι θέλουν να κρύψουν ? Ποιοί τους το επέβαλαν και γιατί ?

Η συνθετική όμως κάλυψη του ναού με τίποτε δεν αρμόζει σε ένα τέτοιο αριστούργημα,πολύ περισσότερο θα έλεγα πως δημιουργεί την αίσθηση "τέντας τσίρκου" καί αποτελεί ύβρη προς αυτήν την θειϊκή υπεροντότητα που οι αρχαίοι μας πρόγονοι την ονόμασαν < θεό Απόλλωνα > !!!!

ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Ας δούμε όμως ποιά είναι αυτά τα μυστικά που αποκάλυψαν οι ιερείς του Απόλλωνα και τα έκανε πράξη ο Ικτίνος κατασκευάζοντας έναν εντελώς παράξενο ναό. Η πλαγιά που είναι χτισμένος ο ναός έχει διαμορφωθεί τεχνητά σε οριζόντιο επίπεδο και ο ναός τοποθετήθηκε έκκεντρα πάνω σε αυτή με προσανατολισμό που και πάλι θεωρείται παράξενος διότι δεν ακολουθεί τον συνήθη προσανατολισμό των ναών στον άξονα ανατολή - δύση αλλά του άξονα βορρά – νότου. Η είσοδος του ναού είναι στην βόρεια πλευρά του με προσανατολισμό τους Δελφούς. Κάποιος θα σκεφτεί ότι αφού οι Ιερείς του Απόλλωνος των Δελφών ζήτησαν να χτιστεί ο ναός, θα ζήτησαν και να βλέπει ο ναός το μεγάλο ιερό του θεού. Όμως δεν είναι έτσι. Ο προσανατολισμός των ναών στην αρχαιότητα καθοριζόταν από τον άξονα ανατολής – δύσης, πράγμα που υιοθέτησε και ο χριστιανισμός (για διαφορετικούς λόγους) για να κατασκευάζει τους ναούς του. Έτσι στην αρχαιότητα, έτσι και σήμερα, απαγορεύεται να χτιστεί λατρευτικός ναός που δεν είναι προσανατολισμένος σε αυτόν τον άξονα. Όμως στον ναό του Απόλλωνος έγινε μία εξαίρεση και μάλιστα με την σύμφωνη γνώμη των Ιερέων του Απόλλωνα. Γιατί έγινε κάτι τέτοιο?

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οφείλεται σε τοπική παράδοση να χτίζονται ναοί με αυτόν τον προσανατολισμό λόγω της ύπαρξης και δεύτερου μικρότερου ναού στην περιοχή με τον ίδιο προσανατολισμό. Πρόκειται επίσης για ναό του Απόλλωνος στην κορυφή του όρους Κωτύλιο που αποτέλεσε τον οδηγό για την κατασκευή του μεγάλου ναού του θεού. Θα αναφερθώ όμως σε λίγο εκτενέστερα και σε αυτόν αφού εξετάσουμε λίγο πιό αναλυτικά τον τρόπο κατασκευής του μεγάλου ναού.

Σύμφωνα με μελέτες που έχει κάνει ο μαθηματικός Στέλιος Πετράκης, η πλαγιά διαμορφώθηκε τεχνητά και δημιουργήθηκε μία πέτρινη "ειδική" βάση που πάνω σε αυτή τοποθετήθηκε ο ναός. Η βάση αυτή είναι ειδική, και μοναδική στον κόσμο, διότι λόγω της μελετημένης κλίσης της και της τοποθετήσεως ενός κατακορύφου υπόγειου άξονα στη νοτιοανατολική γωνία του, επέτρεπε στον ναό να ολισθαίνει πάνω σε αυτή κατά 50.2 δευτερόλεπτα της μοίρας(όση και η ετήσια μετάπτωση των ισημεριών) κάθε χρόνο με σκοπό να στοχεύει διαρκώς στον ίδιο αστρικό σημείο. Για να γίνει πιό κατανοητό αυτό θα αναφέρω ότι ο άξονας της γης δεν είναι ένα σταθερό σημείο. Λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών αλλάζει θέση χρόνο με τον χρόνο αφού έχει μία κλίση 23,5 μοίρες και διαγράφει έναν πλήρη κύκλο κάθε 25.920 χρόνια. Έτσι και ο προσανατολισμός των σταθερών σημείων πάνω στην γη αλλάζει θέση χρόνο με τον χρόνο ακολουθώντας την κίνηση του άξονα της γης (μαγνητική απόκλιση ).Οι αστερισμοί π.χ που παρατηρούμε σήμερα σε συγκεκριμένα σημεία του ουρανού, πριν από 10.000 χρόνια ήταν σε διαφορετικά σημεία και επίσης σε διαφορετικά σημεία του ουρανού θα είναι μετά από 10.000 χρόνια.

Για να κατορθώσει ο ναός να ολισθαίνει πάνω στην βάση του τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή ένα στρώμα αργίλου και ένα στρώμα από βότσαλα θαλάσσης. Πάνω σε αυτά τα στρώματα τοποθετήθηκαν οι πλάκες των θεμελίων του ναού. Κάτω από την βάση έχουν βρεθεί τούνελ που κρατούσαν τον άξονα του ναού. Πάνω λοιπόν στην βάση του ναού τοποθετήθηκαν πολλές στρώσεις από πλάκες που ενώνονταν μεταξύ τους με ανοξείδωτους σιδερένιους συνδετήρες και στο άνοιγμα τους έχυσαν μόλυβδο για να κρατά τους κραδασμούς. Έτσι στην συνέχεια έχτισαν τον ναό ο οποίος λόγω της ιδιαίτερης βάσης του και της σοφά μελετημένης κλίσης της, ολίσθαινε πάνω σε αυτή ακολουθώντας την μετάπτωση των ισημεριών.

Ο δεύτερος ναός στην κορυφή του βουνού Κωτύλιο έπαιζε τον ρόλο του δείκτη. Δηλαδή αν κάποιος στεκόταν στην είσοδο του μεγάλου ναού σε πλήρη στοίχιση με τον μικρό ναό της κορυφής,όταν κατασκευάσθηκαν και οι δυο ναοί, τότε έβλεπε το σημείο 0(μηδέν) του βορρά!Δηλαδή και οι δύο ναοί ήταν κατασκευασμένοι επάνω στον ίδιο γήϊνο μεσημβρινό. Μία τεράστια πυξίδα δηλαδή κατασκευασμένη από πέτρα και μάρμαρο!

Θα αναρωτιέστε βέβαια και σε ποιό αστρικό σημείο του ουρανού στοχεύει συνεχώς ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα...Μα στο άστρο του Σειρίου του αστερισμού του Κυνός !!!! Σύμφωνα με τη μυθολογία ο θεός Απόλλων έφυγε από από την Γη από αυτόν το ναό και εγκαταστάθηκε σε αυτό το άστρο ,από το οποίο και είχε έρθει(ήταν κυβερνήτης του πριν έρθει στην Γη) και ο ναός παραμένει,περιστρεφόμενος,συνεχώς προσανατολισμένος στον Σείριο ώστε να μπορεί να επιστρέψει ο θεός όποτε το θελήσει !!!!

Η ΠΙΘΑΝΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

Για να βρεθεί η λύση του μυστηρίου,έκανα με φίλους τίς εξείς σκέψεις: Αφου ο Ναος ειναι ο μοναδικός περιστρεφόμενος και μόνιμα ευθυγραμμισμένος με τον Σείριο,κάποια στιγμή θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί και με κάποιον άλλο Ιερό χώρο μας ,λαμβάνοντας υπόψη επίσης ότι ειναι κατασκευασμένος για να διευκολύνει την Έλευση του Απόλλωνα.

Για να δούμε λοιπόν !!!

Όπως ανέφερα λίγο πιό πάνω,ο δεύτερος ναός στην κορυφή του βουνού παίζει τον ρόλο του δείκτη,δηλαδή είναι το σταθερό σημείο για την μέτρηση της γωνίας που έχει περιστραφεί ο ναός του Απόλλωνα.Βέβαια λόγω των καταστροφών που έχει υποστεί,όπως προανέφερα,κάποια στιγμή θα σταμάτησε η περιστροφή του κατά 50,2 δεύτερα της μοίρας ανά έτος.

Από επιτόπιες μετρήσεις που έγιναν τον Ιούνιο του 2012,η πυξίδα δείχνει ότι ο ναός έχει περιστραφεί μόνο κατα 7 μοίρες.Μία μοίρα υποδιαιρείται σε 60 πρώτα και κάθε πρώτο σε 60 δεύτερα,άρα 1μοίρα=3600 δ, άρα 7μ Χ 3600 δ = 25200 δ ,αν το διαιρέσουμε με την ετησία περιστροφή των 50,2 δ,έχουμε 25200:50,2=502,άρα ο ναός περιεστρέφετο τα πρώτα 502 χρόνια δηλαδή μέχρι το 92μΧ περίπου.Μετά πρέπει να σταμάτησε η περιστροφή λόγω των καταστροφών και των βανδαλισμών που υπέστει.

Για να δούμε λοιπόν τι θα έπρεπε να δείχνει κανονικά η πυξίδα σήμερα το 2012 αν ο ναός δεν είχε υποστεί καταστροφές και περιεστρέφετο κανονικά!!!

Η κατασκευή του ναού άρχισε το 420 και τελείωσε το 410πΧ,άρα η περιστροφή του άρχισε το 410πΧ δηλαδή πρίν 2422 χρόνια και θα περιστρέφετο 50,2 δεύτερα της μοίρας ετησίως.

Άρα: 2422Χ50,2=121584 δ, δηλαδή σήμερα θα είχει μετατοπισθεί προς τα ανατολικά 121584 δεύτερα της μοίρας.Κάθε μοίρα έχει 3600 δεύτερα,άρα 121584:3600 = 33,7734 μοίρες.

Βέβαια στην περιστροφή των 33,7734 θα πρέπει να προσθέσουμε και την μαγνητική απόκλιση,που δημιουργείται από την μετακίνηση του μαγνητικού βορρά λόγω της κυκλικής μετακινήσεως του άξονα της Γης (ένας κύκλος=25920 έτη).Αυτή υπολογίζεται για την συγκεκριμένη περιοχή κατά 3 μ και 35 λ,με ετήσια μεταβολή συν 9,6 λ.Η μαγνητική απόκλιση κάθε γήινου σημείου αλλάζει κάθε χρόνο.

Λόγω των πολλών ετών από την κατασκευή του,2422 χρόνια,δεν είναι εύκολο να υπολογισθεί επακριβώς.

Σήμερα η μαγνητική απόκλιση των 2422 ετών κατά προσέγγιση,βάση τύπων, είναι 31 μοίρες.Έχουμε λοιπόν,31 μοίρες μαγν.απόκλιση και 33,7734 μοίρες περιστροφη (50,2δ ετησίως),σύνολο 65 μοίρες περίπου.

Από τον χάρτη βλέπουμε ότι στις 65 μοίρες από τον ναό βρίσκονται και οι αρχαιολογικοί χώροι των Μυκηνών και της Ελευσίνος !!

Ελευσίνα στην δημοτική γλώσσα, Ελευσίς στην καθαρεύουσα και αρχαία Ελληνική !!!!

Επίσης από τον χάρτη διαπιστώνουμε ότι ο ναός απέχει 160 χλμ από την Ελευσίνα (Ελευσίς).Αλλά σε απόσταση όμως 160 χλμ από την Ελευσίνα είναι και η κορυφή του Ταυγέτου, προφήτης Ηλίας,η γνωστή πυραμίδα.Ετσι με κορυφή την Ελευσίνα,ναός Επικουρίου Απόλλωνα και κορυφή Ταυγέτου σχηματίζουν ισοσκελές τρίγωνο !!!!!!

Το περίεργο είναι ότι στους τριγωνισμούς των αρχαίων ιερών,με τους οποίους έχουν ασχοληθεί πολλοί μέχρι σήμερα,κανείς δεν αναφέρει αυτόν τον τριγωνισμό !!!

Τυχαία όλα αυτά ? Δεν είναι δυνατόν !!! Κάτι προσπαθούν να μας κρύψουν,κάτι για το οποίο ήξεραν οι ιερείς του Απόλλωνα και κατασκεύασαν τον ναό πρίν 25 αιώνες.

Τι μπορεί να είναι αυτό ? Εκτιμώ ότι είναι ο χρόνος της επιστροφής του θεού Απόλλωνα στην Γη αφού ο ναός του Επικουρίου είναι φτιαγμένος γι'αυτό !!!Θυμηθείτε ότι από εκεί έφυγε απο την Γη για τον Σείριο και από εκεί θα επιστρέψει στη Γη.Γι'αυτό σήμερα έπρεπε να ήταν στραμένος,αν δεν είχε καταστρεφεί, προς τον Ιερό χώρο της Ελευσίνος !!!

Ελευσίς = Έλευσις !!!!

Ας χρησιμοποιήσουμε και λεξάριθμους:

ΕΛΕΥΣΙΣ = 850 => 8+5+0 = 13 => 1+3 = 4 .΄. !!!

ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ ΝΑΟΥ = 1373 + 521 = 1894.. => 1+8+9+4 = 22 => 2+2 = 4

(Οι πιό πάνω λεξάριθμοι εδόθησαν από τον μαθηματικό και ειδικό στους λεξάριθμους,Ελευθέριο Αργυρόπουλο ).
Η πιό πάνω ισοψηφία καθώς και το ότι αν ο ναός δεν είχε υποστεί καταστροφές θα ήταν στραμένος προς την Ελευσίνα, μας δείχνουν ότι εφέτος (2012) θα έχουμε πιθανώς την ΕΛΕΥΣΗ του Απόλλωνος !!!

Αυτή είναι η εκτίμηση μου !!!

Τελευταίος χρησμός του μαντείου των Δελφών το 394μΧ :

" ΕΣΤ'ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ" !!!! Δηλαδή "Θα έρθει ημέρα που ο Φοίβος(Απόλλων) θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα "!!!

Όλες οι ενδείξεις που έχουμε αυτό δείχνουν !!! Έφτασε η ώρα !!! ΗΜΑΡ ΕΣΤΙ !!!

ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΝΑΟ

Η μετάβαση στό Ναό του Επικούριου Απόλλωνα γίνεται από την Αθήνα-Πύργος- παραλιακό χωριό Θολό Ζαχάρως- Νέα Φιγάλεια -προς Ανδρίτσαινα.Υπάρχει και ο δρόμος μετά από Πάτρα προς Ανδρίτσαινα, ασφαλτοστρωμένος αλλά λίαν κοπιαστικός λόγω στενότητας και στροφών.Τονίζεται ότι πρόκειται γιά κοπιαστική μετάβαση και επιστροφή.Επίσης υπάρχει και η διαδρομή μέσω Τρίπολης και Μεγαλόπολης. Η οδική σήμανση είναι άριστη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όλοι πιστεύω να καταλάβατε την σημασία του μοναδικού αυτού ναού ,πιθανώς και σε όλο τον κόσμο,λόγω της περιστροφής του.Διερωτόμαι,τι γνώσεις και τι τεχνολόγια είχαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας ώστε να κατασκευάζουν τέτοια αριστουργήματα ? Βέβαια τα μυστικά των γνώσεων αυτών τα είχαν και τα διαχειρίζοντο τα ιερατεία και δεν ήταν προσιτά στον απλό κόσμο.

Γιατί αυτά τα μνημεία που διαθέτουν αυτά τα περίεργα χαρακτηριστικά ,δεν διδάσκονται στα σχολεία ? Ποιοί τα απαγορεύουν και τα αποκρύπτουν ?

Γιατί το επίσημο κράτος αδιαφορεί γι'αυτά τα μνημεία και δεν ολοκληρώνει ταχέως την επισκευή τους ώστε να γίνεται γνωστό το Ελληνικό μεγαλείο σε όλη τη υφήλιο ?

Γιατί όλη αυτή η αθλιότητα κατανόησης ενός μεγαλείου που φτάνει μέχρι και στο σημείο να καταστρέφει ακόμη και τα σωζώμενα μνημεία, ξηλώνοντας τα γλυπτά από το φυσικό τους χώρο (όπως στην περίπτωση της Ακρόπολης των Αθηνών), απομακρύνοντας τα από εκεί που ανήκουν και αμπαρώνοντας σε εκτρώματα "σύγχρονης κακοτεχνίας", που θέλει να ονομάζεται "μοντέρνα"... αψηφώντας την αρμονία ?

Που αποσκοπεί όλη τούτη η συστηματική λεηλασία και το "κουκούλωμα" των μνημείων ?

Όμως τα ορυκτά, οι πέτρες, έχουν μνήμη. Είναι η μνήμη του πλανήτη μας και μέσα από αυτά μπορούμε να συντονιστούμε με άλλες χωροχρονικές διαστάσεις... Όπως άλλωστε μνήμη έχουν και τα κόκκαλα μας, μέσα στα οποία παράγεται το αίμα μας... ή αν θέλετε μέσα στο αίμα μας κυλά όλη η αλήθεια και η ιστορία της ανθρωπότητας και των προγόνων μας...

Μέσα από αυτό το σφιχτό δέσιμο και την άρρηκτη συνέχεια, ποτέ και με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να μας κάνουν να ξεχάσουμε ποιοί είμαστε! Άλλωστε έρχεται η ώρα και αυτοί που μας δημιούργησαν και τους ονομάσαμε θεούς,επιστρέφουν και θα παραμείνουν για πάντα εδώ και η Ελληνική φυλή,το Ελλάνιον γένος θα πορευθεί προς τον δρόμο της αρετής και της δόξας και θα διδάξει και πάλι τους λαούς του πλανήτη μας !!!!

ΗΜΑΡ ΕΣΤΙ !!!

ΥΓ.Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά για την βοήθεια που μου πρόσφεραν :

-Τον φίλο μου Νικόλα Λουκαίδη, ο οποίος μου έδωσε το έναυσμα να γράψω αυτό το άρθρο και ο οποίος έκανε και τις σχετικές έρευνες μεταβάς επι τούτου στον Ναό του Επικουρίου Απόλλωνος δύο φορές . Οι φωτογραφίες του εσωτερικού του ναού είναι δικές του !!!

-Τον φίλο και καταξιωμένο επιστήμονα-μαθηματικό, Ελευθέριο Αργυρόπουλο,ο οποίος μου έδωσε τους τύπους ευρέσεως της μαγνητικής αποκλίσεως και έβγαλε και τους σχετικούς λεξαρίθμους.Άλλωστε είναι ο πλέον ειδικός σε αυτό !!!

16/7/2012

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗΣ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΞ εα

Να πάρω μια ανάσα

Στάθηκα για λίγο
να πάρω μια ανάσα
Πάλι δεν θα ξεφύγω
με πιάσανε στα πράσα

Με έκανε η ανάγκη
να κάνω το κακό
Μέσα από σπαράγγι
να βγάλω αστακό

Διασκέδαζα με όλους
αλλά ξέχναγα εμένα
Έπαιζα πολλούς ρόλους
τώρα ψάχνω τρένα

Πάλι δεν θα ξεφύγω
με πιάσανε στα πράσα
Στάθηκα για λίγο
να πάρω μια ανάσα

Μερικά πράγματα δεν εξηγούνται αλιώς...

-->

Χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο...

Χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο

κι όμως δεν βγάζει κανέναν ήχο

Προσπαθώ να μην ξανακάνω τα ίδια

αλλά ξανά το ίδιο φαΐ πιλάφι με μύδια

Μπορεί κάτι να φταίει αλλά δεν το ξέρω

έχει ώρα που πεινάς θέλω κάτι να σου φέρω

Πάλι κάτι σκέφτηκα εμένα να χαλάσω

το είπα δυνατά έτσι λιγάκι να γελάσω

Προσπαθώ να μην ξανακάνω τα ίδια

αλλά ξανά το ίδιο φαΐ πιλάφι με μύδια

Χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο

κι όμως δεν βγάζει κανέναν ήχο

Καλησπέρα, καλησπέρα...
Να τρέχεις για όλους και για όλα... Και στο τέλος τι; Και ευχαριστώ να ακούσεις να το κάνει τι;;; Λεφτά;;; Να τα κάνεις τι;;;

Δείτε τι έκρυβε η Λίμνη Καστοριάς για 7.254 χρόνια

Μια συγκλονιστική αποκάλυψη έκρυβε η λίμνη της Καστοριάς, συγκεκριμένα το παλιότερο οργανωμένο γραπτό κείμενο που βρέθηκε στη γη της Ευρώπης και χρονολογείται πριν από 7.254 χρόνια! Είναι μια ξύλινη επιγραφή με άγνωστο μήνυμα, χαραγμένο από ένα νεολιθικό ψαρά ή έμπορο λιμναίου προϊστορικού οικισμού στο Δισπηλιό Καστοριάς, γραμμένο δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τα γραπτά ευρήματα των Σουμερίων και τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν από τις κρητομυκηναϊκές πήλινες πινακίδες της γραμμικής γραφής.

Η ανακοίνωση της ανακάλυψης του ευρήματος έγινε από τον καθηγητή της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ, κ. Γιώργο Χουρμουζιάδη: «Η ξύλινη πινακίδα με την επιγραφή που βρέθηκε στη λίμνη της Καστοριάς αποκαλύφθηκε στη διάρκεια ανασκαφικής έρευνας και χρονολογήθηκε επακριβώς με τη μέθοδο του άνθρακα–14 στον "Δημόκριτο", στο έτος 5260 π.Χ., δηλαδή στο τέλος της μέσης νεολιθικής περιόδου! Όπως αντιλαμβάνεστε, το εν λόγω εύρημα στη λίμνη της Καστοριάς, γνωστό και ως "Πινακίδα του Δισπηλιού", ανατρέπει όλες τις "επίσημες" θεωρίες περί καταγωγής της γραφής από τη Μεσοποτομία ή τη Μέση Ανατολή και επιβεβαιώνει τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, ότι οι πρόγονοί μας, οι προϊστορικοί κάτοικοι της Ελλάδας, που αποκαλούμε Πελασγούς, είναι οι εφευρέτες της γραφής.

Όπως μπορείτε να δείτε, και τα ίδια τα γράμματα της επιγραφής δείχνουν ότι από αυτά προήλθε το ελληνικό αλφάβητο και όχι φυσικά από τους Φοίνικες, όπως έγραψε μόνο ο Ηρόδοτος από όλους τους αρχαίους συγγραφείς και για κάποιον ανεξήγητο λόγο, η επιστημονική κοινότητα αποδέχτηκε τον ισχυρισμό ενός ενάντια σε όλους τους άλλους, που είχαν αντίθετη άποψη και υποστήριζαν ότι το αλφάβητο όχι μόνο είναι ελληνικής προέλευσης, αλλά και ως εφευρέτες του αναφέρονται οι Έλληνες ήρωες Λίνος, Παλαμήδης κ.ά.».

Τα ελληνικά νησιά κατοικήθηκαν πριν 170.000 χρόνια!!!

Οι Νεάντερταλ ή οι «όρθιοι άνθρωποι» (Homo erectus), δηλαδή οι πρόγονοι του σύγχρονου ανθρώπου (Homo sapiens), είχαν με κάποιον τρόπο φθάσει δια θαλάσσης και αποίκισαν τα νησιά της.. Ανατολικής Μεσογείου, την..
...Κρήτη, τα Ιόνια, την Κύπρο και άλλα, πριν από πολλές δεκάδες χιλιάδες χρόνια, σύμφωνα με νεότερα στοιχεία που σταδιακά έρχονται στο φως.

Ένα άρθρο στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Science" κάνει λόγο για μια πραγματική επανάσταση που έχει λάβει χώρα κατά την τελευταία 20ετία, όσον αφορά τις γνώσεις (ή ενδείξεις) των επιστημόνων για τους πρώτους κατοίκους των μεσογειακών νησιών.

Ο καθηγητής του Τμήματος Ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου της Νεβάδα των ΗΠΑ Άλαν Σίμονς, ο οποίος έχει μελετήσει και ανασκάψει διάφορες τοποθεσίες ιδίως στην Κύπρο, αναφέρει ότι, μετά τη συσσώρευση όλο και περισσότερων στοιχείων από τις πρόσφατες έρευνες, γίνεται αντιληπτό ότι οι άνθρωποι έφθασαν στα νησιά της Ανατολικής Μεσογείου πολύ προτού αρχίσει η Νεολιθική εποχή πριν από περίπου 10.000 χρόνια.

Μέχρι σχετικά πρόσφατα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η Κρήτη και η Κύπρος, αλλά και άλλα γειτονικά νησιά, αποικίστηκαν για πρώτη φορά πριν από περίπου 9.000 χρόνια, από γεωργούς της Νεολιθικής εποχής, που προέρχονταν από την απέναντι στεριά. Όμως, πιο πρόσφατα, η ανακάλυψη και χρονολόγηση εργαλείων, κεραμικών, οστών ζώων και άλλων ευρημάτων σε διάφορες τοποθεσίες στα μεγάλα νησιά, δείχνουν ότι αυτά κατοικήθηκαν πολύ νωρίτερα, στην περίπτωση της Κρήτης πιθανώς πριν από 170.000 χρόνια, ενώ για τα Ιόνια τα πρώτα ίχνη ανάγονται πριν από περίπου 110.000 χρόνια.

Για την Κρήτη ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο Αμερικανός ανθρωπολόγος, έχουν πρόσφατα ανακαλυφθεί παλαιολιθικά εργαλεία που, με βάση την τυπολογία τους και τα γεωλογικά στρώματα όπου βρέθηκαν, εκτιμάται κατ' αρχήν ότι έχουν ηλικία περίπου 170.000 ετών. Ο Α. Σίμονς επισημαίνει ότι σε καμία περίπτωση η Κρήτη (που απέχει περίπου 160 χλμ. από την ηπειρωτική χώρα) δεν ήταν ενωμένη με την ξηρά εκείνη την εποχή, συνεπώς το ταξίδι των πρώτων αποίκων θα έγινε με πλεούμενο, κάτι που, όπως τονίζει, κάθε άλλο παρά μικρό κατόρθωμα θα αποτελούσε.

Η τόσο πρόωρη αποίκιση σημαίνει, όπως αναφέρει ο Α. Σίμονς, ότι εκείνοι οι προ-νεολιθικοί άνθρωποι διέθεταν εντυπωσιακές ικανότητες ναυσιπλοΐας, παρόλο που μπορεί να ήσαν Νεάντερταλ ή πρώιμοι πρόγονοι του homo sapiens. Το ζήτημα αυτό όμως παραμένει επίμαχο μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με το "Live Science", o Αμερικανός επιστήμονας επισημαίνει ότι το πρόβλημα με αυτά τα πολύ παλαιά ευρήματα είναι ότι δεν είναι ασφαλής η χρονολόγησή τους με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα, ενώ η ηλικία τους είναι επίσης δύσκολο να εξαχθεί με απολύτως αξιόπιστο τρόπο από άλλα δεδομένα, όπως ο χώρος όπου ανακαλύφθηκαν.

Πάντως, υπάρχουν ενδείξεις και από άλλα μέρη του κόσμου για πολύ πρώιμα θαλασσινά ταξίδια. Η Αυστραλία, για παράδειγμα, αποικίστηκε (προφανώς μέσω πλεούμενων) πριν από τουλάχιστον 50.000 χρόνια, ενώ απολιθώματα στην Ινδονησία δείχνουν ότι κάποιοι έφθασαν σε αυτά τα νησιά -με κάποιο τρόπο- ίσως και πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια!

Όπως τονίζει ο Α. Σίμονς, «αν τα αρχαία ευρήματα στη Μεσόγειο μπορούν να επιβεβαιωθούν, τότε θα δείξουν ότι οι «όρθιοι άνθρωποι» (Homo erectus) ή οι Νεάντερταλ ή και οι δύο είχαν τις δεξιότητες και τις νοητικές ικανότητες να φτιάχνουν πλεούμενα και να ταξιδεύουν με αυτά».

Την πιο ισχυρή έως τώρα ένδειξη για τις ικανότητες ναυσιπλοΐας των αρχαίων λαών στην ανατολική Μεσόγειο, αποτελεί η ανεύρεση στο σπήλαιο Φράχθι της Αργολίδας αντικειμένων από οψιδιανό (χρονολογούμενα περίπου προ 11.000 ετών), ο οποίος εξαγόταν μόνο από το νησί της Μήλου, συνεπώς θα πρέπει να μεταφέρθηκε από εκεί.

Πολλές είναι επίσης οι ενδείξεις ότι και η Κύπρος αποικίστηκε για πρώτη φορά πολύ νωρίτερα από τις προηγούμενες εκτιμήσεις. Ήδη νέες ανασκαφές (στον οικισμό Αετόκρεμμο στο Ακρωτήρι του νότου) υποδηλώνουν την ανθρώπινη παρουσία πριν από 12.000 χρόνια, περίπου 3.000 χρόνια πριν από την έως τώρα θεωρούμενη πρώτη αποίκιση του νησιού (νεολιθικός οικισμός Χοιροκοιτίας).

Ο χάρτης του Piri Reis

Το 1929 μια ομάδα ιστορικών ανακάλυψε ένα εκπληκτικό χάρτη αποτυπωμένο σε δέρμα γαζέλας. Η έρευνα έδειξε ότι ο χάρτης είχε σχεδιαστεί το 1513 από τον Piri Reis, γνωστό ναύαρχο του Οθωμανικού στόλου του 16ου αιώνα.

Το πάθος του ήταν η χαρτογραφία και ο βαθμός του επέτρεπε την πρόσβαση στα αρχεία της Αυτοκρατορικής βιβλιοθήκης της Κωνσταντινούπολης. Σε μια σειρά σημειώσεων πάνω στο χάρτη ο Reis παραδέχεται ότι τον σχεδίασε χρησιμοποιώντας στοιχεία από παλαιότερους χάρτες, μερικοί εκ των οποίων ήταν του 4ου αιώνα πΧ και παλαιότεροι.
Τα ερωτηματικά

Ο χάρτης του Piri Reis δείχνει τη δυτική ακτή της Αφρικής, την Ανατολική ακτή της Νοτίου Αμερικής και τη βόρεια ακτή της Ανταρκτικής, η οποία είναι αποτυπωμένη με εξαιρετική ακρίβεια. Το πιο περίεργο δεν είναι το πώς ο Piri Reis κατόρθωσε να απεικονίσει την περιοχή της Ανταρκτικής 300 χρόνια πριν την ανακάλυψή της, αλλά το ότι ο χάρτης παρουσιάζει την ακτογραμμή κάτω από τους πάγους. Τα υπάρχοντα γεωλογικά δεδομένα δείχνουν ότι η πιο πρόσφατη χρονολογία που η Γη της Βασίλισσας Maud ήταν ελεύθερη από πάγους, είναι το 4.000 πΧ.

Η επίσημη επιστήμη ισχυριζόταν πώς το στρώμα πάγου που καλύπτει την Ανταρκτική έχει ηλικία εκατομμυρίων ετών. Ο χάρτης του Piri Reis αποτελεί απόδειξη πώς το βόρειο τμήμα της ηπείρου είχε χαρτογραφηθεί πριν καλυφθεί με πάγο. Αυτό θα σήμαινε πώς η χαρτογράφηση αυτή θα πρέπει να είχε γίνει εκατομμύρια χρόνια πριν, προτού ακόμα εμφανισθεί ο άνθρωπος στη γη.

Νεώτερες και πιο ακριβείς έρευνες και μελέτες έδειξαν πώς η τελευταία περίοδος κατά την οποία δεν υπήρχε στρώμα πάγου στην Ανταρκτική έληξε περίπου 6.000 πριν. Υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για το πότε ξεκίνησε αυτή η περίοδος καθώς διάφοροι ερευνητές τοποθετούν την αρχή της ανάμεσα στο 13.000 και 9.000 πΧ.

Η εύλογη ερώτηση είναι: Ποιος χαρτογράφησε τη Γη της Βασίλισσας Maud της Ανταρκτικής, 6.000 χρόνια πρίν; Ποιος άγνωστος πολιτισμός είχε την τεχνολογία ή την ανάγκη να το κάνει;

Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιστορία ο πρώτος πολιτισμός αναπτύχθηκε στη Μέση Ανατολή, περίπου το 3.000 πΧ. ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν οι πολιτισμοί στην κοιλάδα του Ινδού και στην Κίνα. 'ρα κανένας από αυτούς τους πολιτισμούς δε θα μπορούσε να έχει καταγράψει τα συγκεκριμένα στοιχεία. Ποιος όμως ήταν σε θέση, 4.000πΧ, να κάνει κάτι που είναι δυνατό μόνο σήμερα, με τις τεχνολογίες του 20ου αιώνα;

Κατά το Μεσαίωνα οι ναυτικοί χρησιμοποιούσαν χάρτες ναυσιπλοΐας, τους ονομαζόμενους «πορτολάνους», οι οποίοι ήταν αρκετά ακριβείς χάρτες των πιο γνωστών θαλασσίων οδών, των λιμανιών, ακτών, στενών, κόλπων κλπ. Οι περισσότεροι από τους πορτολάνους είχαν ως αντικείμενό τους τη Μεσόγειο και άλλες γνωστές θάλασσες της εποχής, όπως και το βιβλίο ναυσιπλοΐας που είχε γράψει ο ίδιος ο Piri Reis. Υπήρχαν όμως και μερικοί που παρουσίαζαν άγνωστες περιοχές και κυκλοφορούσαν μόνο μεταξύ λίγων ναυτικών οι οποίοι φρόντιζαν να κρατούν επιμελώς κρυφές τις γνώσεις τους για αυτούς τους χάρτες και τις περιοχές που απεικόνιζαν. Λέγεται πώς ο Κολόμβος ήταν ένας από εκείνους που είχαν γνώση αυτών των πορτολάνων.

Για να σχεδιάσει αυτό το χάρτη ο Piri Reis χρησιμοποίησε πολλές πηγές και πληροφορίες τις οποίες συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του. Στις χειρόγραφες σημειώσεις του στο περιθώριο του χάρτη, δίνει μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο δούλεψε για να τον φτιάξει. Αναφέρει πώς δεν είναι υπεύθυνος για την πρωτογενή χαρτογράφηση. Αυτό που έκανε ήταν να συνθέσει τις πληροφορίες από ένα μεγάλο αριθμό άλλων χαρτών. Μερικοί από αυτούς τους χάρτες προέρχονταν από σύγχρονούς του ναυτικούς, ενώ άλλοι ήταν ακόμη και του 4ου αιώνα πΧ και προγενέστεροι.

Ο Dr. Charles Hapgood, στο βιβλίο του Maps of the Ancient Sea Kings (Turnstone books, London 1979, πρόλογος), αναφέρει:

«... Φαίνεται πώς ακριβείς πληροφορίες είχαν περάσει από λαό σε λαό. Η αρχική προέλευση των αρχαίων χαρτών που μελέτησε ο Reis είναι άγνωστη. Πιθανότατα, μετά το λαό που τους συνέταξε πέρασαν στους Αρχαίους Κρήτες και του Φοίνικες, οι οποίοι ήταν, για περίπου χίλια χρόνια, οι σπουδαιότεροι ναυτικοί του αρχαίου κόσμου. Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι χάρτες είχαν συγκεντρωθεί και αποτελούσαν αντικείμενο μελέτης στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και συνδυασμοί και συνθέσεις τους είχαν παραχθεί από χαρτογράφους που εργαζόντουσαν εκεί.

Οι χάρτες αυτοί, από τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας διαδόθηκαν και σε άλλα κέντρα μελέτης και έρευνας της αρχαιότητας, μεταξύ των οποίων και η Κωνσταντινούπολη, καθώς αναπαρήχθησαν σε αντίτυπα και διαφορετικές εκδόσεις. Όταν το 1204 οι Βενετοί μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους Σταυροφόρους, οι χάρτες άρχισαν να κυκλοφορούν μεταξύ των Ευρωπαίων ναυτικών και κάποια στιγμή, κάποιοι από αυτούς, περιήλθαν στην κατοχή του Piri Reis.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους χάρτες, συνεχίζει ο Hapgood, αφορούσαν τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Όμως διασώθηκαν και χάρτες άλλων περιοχών, όπως της Αμερικής, του Αρκτικού Ωκεανού και της Ανταρκτικής. Είναι προφανές ότι οι αρχαίοι ταξιδιώτες είχαν διαπλεύσει τη γη από το Βόρειο Πόλο μέχρι την Ανταρκτική. Επίσης, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, εξερεύνησαν τις ακτές της Ανταρκτικής όταν δεν υπήρχε εκεί το παχύ στρώμα πάγου. Χωρίς αμφιβολία είχαν κατάλληλα και επαρκή όργανα ναυσιπλοΐας για τον ακριβή προσδιορισμό γεωγραφικών συντεταγμένων, πολύ ανώτερα όσων είχαν χρησιμοποιήθηκαν μέχρι το 2ο μισό του 18ου αιώνα.

Αυτές οι αποδείξεις ανεπτυγμένης τεχνολογίας στο μακρινό παρελθόν έρχονται να προσδώσουν αξιοπιστία στις διάφορες υποθέσεις για την ύπαρξη ενός προηγμένου, άγνωστου πολιτισμού πριν την καταγεγραμμένη ιστορία. Οι μελετητές έχουν απορρίψει τις περισσότερες από αυτές τις θεωρίες λόγω της έλλειψης αποδείξεων, όμως εδώ υπάρχουν σαφείς ενδείξεις που δε μπορούν να αγνοηθούν. Στο φώς αυτών των δεδομένων ίσως είναι αναγκαία η επανεξέταση και όλων των άλλων ενδείξεων, με ανοικτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις ...»

Το 1953, ένας αξιωματικός του Τουρκικού Ναυτικού, έστειλε το χάρτη του Piri Reis στο Γραφείο Υδρογραφικών Μελετών του Ναυτικού των ΗΠΑ. Ο αρχιμηχανικός του γραφείου M.I. Walters, ζήτησε τη βοήθεια του Arlington H. Mallery, αυθεντία στους αρχαίους χάρτες με τον οποίον το γραφείο είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν, για την αξιολόγηση του χάρτη.

Μετά από αρκετή μελέτη ο Mallery προσδιόρισε τη μέθοδο που είχε χρησιμοποιηθεί για την απεικόνιση των δεδομένων. Για να ελέγξει την ακρίβεια του χάρτη μετέφερε τα δεδομένα του, με τη βοήθεια ενός πλέγματος συντεταγμένων, πάνω σε μια υδρόγειο: ο χάρτης ήταν απόλυτα ακριβής. Η άποψή του ήταν πώς ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να γίνει μια τόσο ακριβής χαρτογράφηση είναι μέσω αεροφωτογραφιών, όμως ποιος, 6.000 χρόνια πριν, μπορούσε να χρησιμοποιεί αεροσκάφη ή άλλες μεθόδους αεροφωτογράφησης; (διαγράμματα του χάρτη με προβολή γεωγραφικών συντεταγμένων: διάγραμμα 1, διάγραμμα 2)

Το Υδρογραφικό Γραφείο δε μπορούσε να πιστέψει τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα της μελέτης, κυρίως δε όταν μπόρεσε, με τη βοήθεια του χάρτη, να διορθώσει κάποια λάθη στους σύγχρονους χάρτες.

Επιπλέον, η ακρίβεια στον προσδιορισμό των γεωγραφικών συντεταγμένων δείχνει ότι όποιος σχεδίασε το χάρτη είχε τη γνώση χειρισμού σφαιροειδούς τριγωνομετρίας, μια διαδικασία η οποία ήταν άγνωστη μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα.

Ο Hapgood έστειλε τη συλλογή του με αρχαίους χάρτες, μεταξύ των οποίων και αυτός του Piri Reis στον Richard Strachan του Massachusetts Institute of Technology. Ήθελε να μάθει ποιο ακριβώς ήταν το απαιτούμενο επίπεδο μαθηματικών γνώσεων για το σχεδιασμό των αρχικών χαρτών. Ο Strachan απάντησε το 1965, λέγοντας ότι το επίπεδο θα έπρεπε να είναι πολύ υψηλό και συγκεκριμένα γνώσεις σφαιροειδούς τριγνωνομετρίας, καμπυλότητας της Γης, προβολικές μεθόδους.

Ο τρόπος με τον οποίο ο χάρτης του Piri Reis απεικονίζει τη Γη της Βασίλισσας Maud, την ακτογραμμή της, τα ποτάμια, τα βουνά, τα οροπέδια, τους κόλπους και όλα τα άλλα μορφολογικά χαρακτηριστικά, επιβεβαιώθηκε από μία Σουηδό-Βρετανική αποστολή στην Ανταρκτική, όπως φαίνεται από την απαντητική επιστολή της αεροπορίας των ΗΠΑ σε μια αίτηση του καθηγητή Charles H. Hapgood του Keene College, για μια εκτίμηση του χάρτη του Piri Reis:
6 Ιουλίου 1960
Θέμα: Χάρτης του Ναυάρχου Piri Reis
Προς: Καθ. Charles H. Hapgood
Keene College
Keene, New Hampshire

Αγαπητέ καθ. Hapgood,
Μετά από τη σχετική σας αίτηση για τη μελέτη ορισμένων παράξενων χαρακτηριστικών του χάρτη του Pire Reis του 1513, η υπηρεσία μας προχώρησε στην επισκόπηση των σχετικών στοιχείων.
Ο ισχυρισμός ότι το κάτω μέρος του χάρτη απεικονίζει την Ακτή της Πριγκίπισσας Martha στην περιοχή Γή της Βασίλισσας Maud της Ανταρκτικής, και τη χερσόνησο Palmer, είναι λογικός. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για την πιο λογική και πιθανότατα σωστή ερμηνεία του χάρτη.
Οι γεωγραφικές λεπτομέρειες που παρουσιάζονται στο κάτω μέρος του χάρτη συμπίπτουν εντυπωσιακά με τα αποτελέσματα του σεισμικού προφίλ που καταγράφηκε πάνω από το στρώμα πάγου από τη Σουηδό-Βρετανική αποστολή του 1949.
Αυτό αποτελεί ένδειξη του ότι η ακτογραμμή χαρτογραφήθηκε πριν καλυφθεί από το στρώμα πάγου.
Σήμερα το στρώμα αυτό έχει πάχος περίπου 1 μιλίου.
Δε γνωρίζουμε με ποιο τρόπο τα δεδομένα του χάρτη μπορούν να συμβιβαστούν με το υποτιθέμενο επίπεδο γεωγραφικών γνώσεων το 1513.

Harold Z. Ohlmeyer Αντισμήναρχος, USAF

Το 1953 ο Charles Hapggod, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Earth's shifting crust: a key to some basic problems of earth science», όπου ανέπτυσσε μια θεωρία για να εξηγήσει πώς η Ανταρκτική ήταν ελεύθερη από πάγους μέχρι το 4.000πΧ. Η περίληψη της θεωρίας έχει ως εξής:

Ο λόγος που η Ανταρκτική ήταν ελεύθερη από πάγους και άρα αρκετά πιο θερμή, οφείλεται στο γεγονός ότι κάποτε δε βρισκόταν στο Νότιο Πόλο, αλλά περίπου 2.000 μίλια βορειότερα. Ο Hapgood λέει πώς αυτό θα την τοποθετούσε έξω από τον Ανταρκτικό κύκλο, σε μια περιοχή με ήπιο, προς το ψυχρό, κλίμα.

Η αιτία της μετακίνησης της Ανταρκτικής δεν είναι άλλη από ένα μηχανισμό που αποκαλείται «μετατόπιση του φλοιού της Γης». Αυτός ο μηχανισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών ή τις μετακινήσεις των ηπειρωτικών πλακών. Η λιθόσφαιρα, ο εξωτερικός φλοιός της Γης, μπορεί σε κάποιες περιόδους να εκτελέσει μετατοπίσεις ολισθαίνοντας πάνω στο εσωτερικό μαλακό σώμα, όπως «η φλούδα του πορτοκαλιού θα μπορούσε να γλιστρήσει πάνω στο εσωτερικό του καρπού εάν δεν ήταν προσκολλημένη σε αυτό» (C. Hapgood «Maps of the ancient sea-kings»).

Ο Hapgood έστειλε τη θεωρία αυτή στον Einstein ο οποίος του απάντησε με πραγματικό ενθουσιασμό. Αν και οι γεωλόγοι δεν αποδέχθηκαν τη θεωρία το Hapgood, ο Einstein έγραψε:

«Στην πολική περιοχή υπάρχει μια συνεχής απόθεση πάγου η οποία δεν είναι συμμετρικά κατανεμημένη γύρω από τον πόλο. Η περιστροφή της Γης επενεργώντας πάνω σε αυτή τη συμμετρικά κατανεμημένη μάζα δημιουργεί μια φυγόκεντρο ορμή η οποία μεταδίδεται στο στερεό φλοιό της Γης. Η συνεχώς αυξανόμενη φυγόκεντρος ορμή που παράγεται με αυτό τον τρόπο, όταν φτάσει μία συγκεκριμένη τιμή, παράγει μια κίνηση ολίσθησης του φλοιού πάνω στο κυρίως σώμα της Γης. (Πρόλογος του Einstein στο βιβλίο του Hapgood «Earth's shifting crust» σελ.1).

Πάντως είτε η θεωρία του Hapgood είναι σωστή είτε όχι, το μυστήριο του χάρτη εξακολουθεί να υφίσταται. Ο χάρτης του Piri Reis είναι κάτι που δε θα έπρεπε να υπάρχει. Δηλαδή, υποτίθεται πώς κανένας, τόσο παλιά, δε θα μπορούσε να έχει τα μέσα και τις δυνατότητες να σχεδιάσει ένα χάρτη τέτοιας λεπτομέρειας, και τέτοιας ακρίβειας στις γεωγραφικές συντεταγμένες. Το πρώτο όργανο που επέτρεπε τον υπολογισμό του γεωγραφικού μήκους με σχετική ακρίβεια, επινοήθηκε το 1761 από τον 'γγλο John Harrison. Παλιότερα δεν υπήρχε τρόπος ακριβούς προσδιορισμού του και τα σφάλματα υπολογισμού μπορεί να έφταναν κάποιες εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Ο χάρτης του Piri Reis είναι ένας από τους πολλούς που απεικονίζουν περιοχές άγνωστες την εποχή του σχεδιασμού τους, με εκπληκτική ακρίβεια και λεπτομέρεια. 'λλωστε και ο ίδιος ο Reis παραδέχεται πώς βασίστηκε σε παλαιότερους χάρτες οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν ως πηγές και ως βάση και από άλλους χαρτογράφους.

Ο πορτολάνος του Dulcert, του 1339, παρουσιάζει τα γεωγραφικά πλάτη της Ευρώπης και της Βορείου Αφρικής και τα μήκη της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας με απόκλιση μισής μοίρας.

Ο ακόμα πιο εντυπωσιακός χάρτης του Zeno, του 1380, απεικονίζει μια περιοχή στα βόρεια, μέχρι και τη Γροιλανδία. Η ακρίβειά του είναι εκπληκτική. «Είναι αδύνατο, λέει ο Hapgood, κάποιος το 14ο αιώνα, να υπολογίσει με ακρίβεια το γεωγραφικό πλάτος και μήκος αυτών των περιοχών.

'λλος ένας περίεργος χάρτης είναι αυτός του Τούρκου Hadji Ahmed, του 1559, ο οποίος δείχνει μια λωρίδα γης πλάτους περίπου 1.600 Km, η οποία ενώνει την Αλάσκα με τη Σιβηρία. Αυτή η φυσική γέφυρα καλύφθηκε από τον ωκεανό όταν ανέβηκε η στάθμη των νερών μετά το τέλος της εποχής των παγετώνων.

Ο Oronteus Fineus ήταν ένας ακόμα χαρτογράφος που απεικόνισε, το 1532, την Ανταρκτική χωρίς το στρώμα πάγου.

Υπάρχουν χάρτες που δείχνουν τη Γροιλανδία ως δύο ξεχωριστά νησιά, κάτι που επιβεβαιώθηκε από μια Γαλλική αποστολή η οποία ανακάλυψε ένα στρώμα πάγου αρκετά παχύ, το οποίο ενώνει τα δύο νησιά.

Υπάρχουν λοιπόν πολλοί χάρτες των αρχαίων χρόνων που θα μπορούσε να πεί κανείς ότι καλύπτουν όλη τη γεωγραφία της Γης. Φαίνεται να είναι κομμάτια ενός πολύ παλιού παγκόσμιου χάρτη, σχεδιασμένου από κάποιο άγνωστο λαό ο οποίος είχε στη διάθεσή του τεχνολογία της σύγχρονης εποχής. Όταν οι άνθρωποι υποτίθεται ότι ζούσαν υπό πρωτόγονες συνθήκες, κάποιος αποτύπωσε τη γεωγραφία ολόκληρου του πλανήτη, Αυτή η γνώση, με κάποιο τρόπο, κατακερματίστηκε και τα κομμάτια της κατέληξαν, μέσα από τους αιώνες, σε διάφορους ανθρώπους ως απλές παραστάσεις τις οποίες αντέγραψαν σε βιβλιοθήκες, λιμάνια αγορές και άλλα μέρη μελέτης και συνάθροισης των ταξιδιωτών ναυτικών.

Μια ακόμα αποκάλυψη του Hapgood οδήγησε ακόμα πιο πέρα. Ανακάλυψε ένα χαρτογραφικό κείμενο του 1137, χαραγμένο σε μια στήλη, στην Κίνα, αντιγραφή από μια παλιότερη πηγή. Υποδήλωνε το ίδιο υψηλό επίπεδο τεχνολογίας με τους δυτικούς χάρτες και την ίδια χρήση της σφαιροειδούς τριγωνομετρίας. Έχει τόσα κοινά στοιχεία με τους δυτικούς χάρτες που είναι βέβαιο ότι προέρχεται από την ίδια αρχική πηγή με αυτούς. Θα μπορούσε να είναι ένας χαμένος πολιτισμός, κάπου στην αυγή της ιστορίας, μερικές χιλιάδες πριν;

Παλιές αναμνήσεις που σου χτυπούν την πόρτα κάθε φορά από εκεί που δεν το περιμένεις!!!

Καλησπέρα, καλησπέρα...

Τι μπορείς να γράψεις για τα παλιά; ότι και να γράψεις, δεν θα μπορέσεις να τα φέρεις πίσω, παρά μόνο στο μυαλό σου μοναχά για λίγο...

Όνειρα, σκέψεις, φαντασιώσεις και προσπάθειες να αλλάξεις κάποια γεγονότα που δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ!!!


Τελικά ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό! Και ότι σε κάνει πιο δυνατό, απλά δεν κατάφερε να σε σκοτώσει!!!
Βγήκα ζωντανός από αυτό που μου έτυχε και όλα είναι μια γλυκιά ανάμνηση...
Ελπίζω να απολαύσετε το παρακάτω τετράστιχο και το τραγούδι που ακολουθεί...


Τρυφερές στιγμές μέσα σε ένα μπουκάλι κλεισμένες
μεθυσμένες δυνατές αγάπες χωριστές και αγριεμένες
Μεγάλες όμορφες γιορτές κάτω στον πάτο ξεχασμένες
διαχρονικές αναμνήσεις τρελές μοναδικές και τελειωμένες

Αξέχαστες στιγμές

Τρελά συναισθήματα
μεγάλες ρωγμές
Απίστευτα διλήμματα
αξέχαστες στιγμές

Όλα αυτά που θα θυμάσαι
μέσα σε ένα συρτάρι κλεισμένα
Τα βράδια που θα κοιμάσαι
πάλι θα με ζητάς απεγνωσμένα

Όσο κι αν προσπάθησες
εκείνες δεν ξεχνιούνται
Ξανά πάνω τους κάθισες
κι ας μην παραπονιούνται

Απίστευτα διλήμματα
αξέχαστες στιγμές
Τρελά συναισθήματα
μεγάλες ρωγμές

Σαν να βρέχει

Καλησπέρα, καλησπέρα...
Σαν να βρέχει λοιπόν...
Ένα περίεργο άρθρο, γιατί ξύπνησα πολύ περίεργα σήμερα. Σας παραθέτω και ένα link το οποίο θα το προσθέσω και στις σελίδες που έχω στο δεξί μέρος στο blogspot μου: Χρήσιμα και άλλα...

http://www.rainymood.com/

Πραγματικά είναι σαν να βρέχει!!!
Δυναμώστε τα ηχεία σας... Αφεθείτε και χαλαρώστε σε αυτό το ηχητικό άγγιγμα...