«Πέφτουν» για ύπνο και τα δέντρα

Μελέτη ερευνητών από την Αυστρία, την Φινλανδία και την Ουγγαρία έδειξε ότι ακόμα και τα δέντρα «κοιμούνται» κατά τις ώρες της συσκότισης.

Με τη βοήθεια σαρωτών λέιζερ, οι επιστήμονες μελέτησαν τις κινήσεις δέντρων ύψους πάνω από 15 μέτρα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είδαν λοιπόν, ότι μόλις πέσει το σκοτάδι χαλαρώνουν τα κλαδιά τους, ενώ τα επαναφέρουν στην αρχική τους θέση μόλις ο ήλιος σκαρφαλώσει στον ουρανό.

Οι ειδικοί παρατήρησαν ότι τα κλαδιά των δέντρων κατά τη διάρκεια της νύχτας πέφτουν κατά 10 εκατοστά. Οι μετρήσεις έγιναν σε δέντρα της Αυστρίας της Φινλανδίας υπό άρτιες καιρικές συνθήκες, χωρίς ανέμους ή υγρασία.

Η πτώση των κλαδιών γινόταν μάλιστα σταδιακά, αγγίζοντας το κατώτερο σημείο περίπου δύο ώρες πριν από την ανατολή του ήλιου, ενώ επανέρχονταν στην αρχική τους θέση μέσα στο πρώτο δίωρο από την διάχυση του ηλιακού φωτός.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πτώση των κλαδιών ενδεχομένως να οφείλεται στην πτώση της εσωτερικής πίεσης στα φυτικά κύτταρα των δέντρων, γεγονός που συνδέεται με την διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Κατά την διάρκεια της νύχτας, η φωτοσύνθεση σταματάει με αποτέλεσμα να μειώνεται η παραγωγή σακχάρων στα κύτταρα και μαζί και η πίεση.

Η όλη διαδικασία ενδεχομένως να επιτρέπει στα δέντρα να «ξεκουραστούν» και να επαναφέρουν τα επίπεδα της ενέργειάς τους έπειτα από το κυνήγι του ήλιου κατά τη διάρκεια της μέρας.

Αρχαϊκή ατμόσφαιρα της γης αποκλύπτεται σε φυσαλίδες

Οι φυσαλίδες αέρα παγιδευμένες μέσα σε λάβα 2,7 δις-χρόνων στην Pilbara, έβαλε σε σκέψη αναθεώρησης τους επιστήμονες σχετικά με το πόσο ελαφρύτερη ήταν η ατμόσφαιρα της Γης, απο ότι σήμερα.

Η επανεξέταση σχετικά με τη συμπεριφορά της Γης, έθεσε επίσης και το ερώτημα. Πώς παρέμενε η Γη πιο ψυχρή από ότι είναι σήμερα χωρίς πάγο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου; Μήπως η ατμόσφαιρά μας έχει διαρροή;
Σε μια μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό Nature Geoscience, οι ερευνητές ανέλυσαν τα σχετικά μεγέθη των φυσαλίδων του αέρα σε ολόκληρη στην περιοχή κατά μήκος του ποταμού Beasley της Pilbara Δυτικής Αυστραλίας.

Η ροή λάβας ανακαλύφθηκε απο ερευνητές του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας. Το λιωμένο πέτρωμα, φέρει διακριτικά γνωρίσματα ραγισμένου υαλώδους φλοιού, το οποίο κάποτε έρεε στην παραλία.
Ο Αστροβιολόγος καθηγητής David Catling, ένας από τους συντάκτες της μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, δήλωσε ότι ο Ήλιος, πριν απο 2.700 εκατομμύρια χρόνια, ήταν περίπου 20% λιγότερο φωτεινός, οπότε αν η Γη είχε μια ατμόσφαιρα παρόμοια με τη σημερινή θα ήταν καλυμμένη με πάγο.
Ο καθηγητής Catling ανέφερε χαρακτηριστικά ότι "Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι δεν ήταν και τόσο διαφορετική, από άποψη κλιματικού συστήματος του σήμερα. Μπορεί να υπήρξαν βροχοπτώσεις και ποτάμια πολικών πάγων, αλλά το κλίμα ήταν αρκετά θερμό σε όλο τον κόσμο, και σίγουρα δεν καλύπτονταν από πάγο".
Μέχρι τώρα, η επικρατούσα εξήγηση της αυξημένης θερμοκρασίας δεν είναι κάτι αναμενόμενο καθώς παρουσιάζονται κλιματικές συνθήκες της εποχής εκείνης, με μια ατμόσφαιρα πολύ πιο πυκνή, η οποία θερμομόνωνε τη Γη.

Οι φυσαλίδες που διατηρήθηκαν στο βράχο του επιπέδου της θάλασσας δίνουν μια πολύ διαφορετική εικόνα σχηματισμού του γήινου φλοιού από την ατμοσφαιρική πίεση, κατά τη διάρκεια της Αρχαικής περιόδου, (πρίν από 4000 εκατομμύρια χρόνια με 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν).
Τα αποτέλεσμα της έρευνας δείχνουν ότι η χαμηλή πίεση, και ο τρόπος διαμόρφωσης του αζώτου, ήταν πολύ διαφορετικός, και δεν επέτρεπε την ύπαρξη της σημερινή μεγάλης ποσότητας αζώτου στον αέρα.

Το Συμβάν της Τουνγκούσκα

Το πρωί της 30ης Ιουνίου του 1908, μια τεράστια πύρινη σφαίρα, διέσχισε τον ουρανό πάνω από το δάσος της Τουνγκούσκα στην Σιβηρία.

Ακολούθησε μια σειρά από εκρήξεις, ο ήχος των οποίων έφτασε σε χωριά που βρίσκονταν πάνω από 1.100 χιλιόμετρα μακριά. Διάφοροι μετεωρολογικοί σταθμοί στην Ευρώπη κατέγραψαν σεισμικά κύματα, αλλά και κύματα ατμοσφαιρικής πίεσης. Και κατά την διάρκεια των επόμενων ημερών παρατηρήθηκαν περίεργα φαινόμενα πάνω από την Ευρώπη, όπως λαμπρά ασημένια σύννεφα, πολύχρωμα ηλιοβασιλέματα και μυστήρια φωταύγεια τη νύχτα. Ρωσικές εφημερίδες έγραψαν για την υποτιθέμενη πτώση μετεωρίτη. Διεθνής εφημερίδες ανέφεραν πιθανή ηφαιστειακή έκρηξη, καθώς το 1883 είχε προηγηθεί κάτι τέτοιο στο νησί Κρακατόα που βρίσκεται στην Νοτιοανατολική Ασία, με αποτέλεσμα να βυθιστεί το μισό νησί και να χάσουν την ζωή τους πάνω από 36.000 άνθρωποι. Ωστόσο, το δύσβατο της περιοχής και η ασταθής πολιτική κατάσταση της Ρωσίας εκείνη την εποχή, απέτρεψε περαιτέρω έρευνες

13 χρόνια μετά το περιστατικό, ο Ρώσος ορυκτολόγος Λεονίντ Κούλικ, έδειξε ενδιαφέρον για το ανεξερεύνητο μέχρι τότε γεγονός, και αποφάσισε να ταξιδέψει στην Τουνγκούσκα με την ελπίδα να ανακτήσει πολύτιμα εξωγήινα μέταλλα στο σημείο πρόσκρουσης. Ταξίδεψε αρχικά στην πόλη Κανσκ, όπου μελέτησε αναφορές σχετικά με το συμβάν στα τοπικά αρχεία. Πολλές από τις ιστορίες ανέφεραν τεράστιες πύρινες σφαίρες, φλόγες και μια σειρά από 14 "κεραυνούς". Όταν έφτασε στην Τουνγκούσκα, ανακάλυψε μια περιοχή περίπου 2.150 τετραγωνικών χιλιομέτρων γεμάτη από σαπισμένους κορμούς δέντρων. Παρά το ότι εξερεύνησαν ολόκληρη την περιοχή, ο Κούλικ και η ομάδα του δεν βρήκαν κανέναν κρατήρα, αλλά βρήκαν κάποιους κυκλικούς λάκκους που θα μπορούσαν να είναι μικροί κρατήρες που δημιουργήθηκαν από θραύσματα μετεωρίτη. Ωστόσο, δεν βρέθηκε κανένα υλικό που να μοιάζει με κομμάτι από μετεωρίτη.

Το 1927, η προκαταρκτική έκθεση του Κούλικ δημοσιεύτηκε σε διάφορες εθνικές και διεθνείς εφημερίδες, με αποτέλεσμα το γεγονός αυτό να ονομαστεί το "Συμβάν της Τουνγκούσκα", και συνεχίζει να λέγεται έτσι μέχρι σήμερα. Ο Κούλικ ήταν από τους πρώτους που διατύπωσε μια υπόθεση που εξηγούσε τις αναφορές των μαρτύρων, αλλά και την έλλειψη των στοιχείων στο έδαφος όπου έγινε το συμβάν. Πρότεινε πως μια εξωγήινη στερεή μάζα εξερράγη στην ατμόσφαιρα, προκαλώντας την τεράστια έκρηξη και καταστροφή. Στη συνέχεια, τα θραύσματα της στερεής μάζας θάφτηκαν στο βαλτώδες έδαφος, το οποίο ήταν πάρα πολύ μαλακό για να διατηρηθεί η χαρακτηριστική μορφολογία ενός κρατήρα πρόσκρουσης. Το 1934, Σοβιετικοί επιστήμονες πρότειναν μια παραλλαγή της αρχικής θεωρίας του Κούλικ. Πρότειναν πως αυτό που έπεσε στον έδαφος δεν ήταν μετεωρίτης, αλλά κομήτης. Δεδομένου ότι αποτελείται κυρίως από πάγο, ένας κομήτης θα μπορούσε να είχε εξατμιστεί πλήρως κατά την πρόσκρουση, χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος.

Με τον καιρό αναπτύχθηκαν πολλές θεωρίες - κάποιες από αυτές αρκετά ασυνήθιστες - όπως μίξη μάγματος και αερίων που προκάλεσε έκρηξη κάτω από το έδαφος, σύγκρουση της Γης με μικρή μαύρη τρύπα προκαλώντας κάποιου είδους έκρηξη ύλης-αντιύλης, αποτέλεσμα πειράματος του Νίκολα Τέσλα που είχε σχέση με την "ακτίνα θανάτου" ή ακόμα και έκρηξη εξωγήινης προέλευσης ή συντριβή UFO. Ωστόσο η πιο πειστική εξήγηση για το τι έγινε, παρέμεινε και παραμένει ακόμα στις μέρες μας, η πρόσκρουση ενός φυσικού εξωγήινου αντικειμένου στη Γη, όπως ένας μετεωρίτης ή κομήτης. Η θεωρία αυτή υποστηρίζεται από τις αναφορές που περιγράφουν μια πύρινη σφαίρα να πέφτει, διάφορα ιζηματογενή χαρακτηριστικά που βρέθηκαν στην τοποθεσία, όπως η παρουσία νανο-διαμαντιών, και η διανομή των πεσμένων δέντρων που δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από το σημείο πρόσκρουσης. Πάντως υπάρχουν κάποιες ασυνέπειες σχετικά με την ιδέα πως το "Συμβάν της Τουνγκούσκα" έχει σχέση με εξωγήινο παράγοντα. Για παράδειγμα, οι αναφορές για μια ακολουθία "κεραυνών" είναι δύσκολο να εξηγηθούν από μία μόνο σύγκρουση. Επιπλέον, τα ιζήματα που ανακτήθηκαν δεν είναι εντελώς ξεκάθαρα. Το 2007, ο Λούκα Γκασπερίνι και η ερευνητική του ομάδα από το πανεπιστήμιο της Μπολόνια, πρότειναν πως μια μικρή λίμνη στην περιοχή, η λίμνη Τσέκο, θα μπορούσε να είναι κρατήρας πρόσκρουσης ενός θραύσματος της άγνωστης μάζας που προκάλεσε το γεγονός. Η λίμνη Τσέκο είναι ασυνήθιστα βαθιά για μια περιοχή όπου οι περισσότερες λίμνες είναι ρηχές λόγω της επιφανειακής τήξης του μόνιμα παγωμένου υπεδάφους. Επίσης, δεν υπάρχει καμία καταγραφή της ύπαρξης της λίμνης πριν το 1908, αλλά ισχύει επίσης ότι η χαρτογράφηση και η εξερεύνηση της περιοχής την περίοδο εκείνη, ήταν με τα σημερινά δεδομένα, απογοητευτικές. Η ανακάλυψη κάποιου εξωγήινου υλικού στον πυθμένα της λίμνης Τσέκο θα μπορούσε να είναι ένα αποφασιστικής σημασίας στοιχείο για να λυθεί το μυστήριο της Τουνγκούσκα. Μέχρι τότε, η θεωρία του Γκασπερίνι παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα.

Υπάρχουν πολλά μυστήρια στον κόσμο τα οποία δεν έχουν απαντηθεί από το διεθνές επιστημονικό κατεστημένο. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό συμβαίνει για να παραμείνει κρυφή η αλήθεια από το κοινό και για να δέχεται μόνο αυτά που του μαθαίνει η Νέα Τάξη Πραγμάτων μέσα από τα σχολεία και την τηλεόραση. Αν γνωρίζαμε το γιατί και το πως γίνονται τα διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν κάθε μέρα στον κόσμο, τα οποία τις περισσότερες φορές ούτε καν καταλαβαίνουμε ότι συμβαίνουν, τότε θα βλέπαμε τον κόσμο πολύ διαφορετικά. Γιατί ως γνωστόν, η αλήθεια ξεπερνάει ακόμα και την πιο αχαλίνωτη φαντασία.

Το στοιχειωμένο σπίτι της Θεσσαλονίκης

Κάτοικοι της Θεσσαλονίκης με έντονο ενδιαφέρον για ιστορίες «μεταφυσικού», θα έχουν ακουστά τους μύθους και τις φήμες που κυκλοφορούν για το κτίσμα επί της Βασιλίσσης Όλγας στον αριθμό 261-263.

Η ιστορία του σπιτιού ξεκινά το 1919 όταν και κτίστηκε. Ο δεύτερος όροφος του σπιτιού κατέρρευσε δυο φορές το 1919, πριν ολοκληρωθεί το χτίσιμο και οι μελέτες έδειξαν ότι ήταν «κομμένο το μπετόν».

Αρχικά φέρεται να ήταν ένα καζίνο το οποίο επισκεπτόντουσαν πολλοί Εβραίοι.

Μετά όμως από κάποια χρόνια, την εποχή της κατοχής, φημίζεται πως έγινε κέντρο βασανιστηρίων, µε αποτέλεσμα το σπίτι να έχει θεωρηθεί από πολλούς μέρος με αρνητική ενέργεια.

Σύμφωνα με λεγόμενα, στο σπίτι υπάρχει μια παλιά κατάρα και όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.

Ερχόμενοι στην δεκαετία του ’80 η ιστορία θέλει δύο εργολάβους να αναλαμβάνουν την κατεδάφισή του. Όμως την ημέρα που υπέγραψαν τα συμβόλαια για το ξεκίνημα της εργολαβίας, ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας για Αθήνα.

Μία άλλη ιστορία θέλει µια οικογένεια τσιγγάνων να είχε νοικιάσει τον πρώτο όροφο ως κατάλυμα για να μείνει κάποιες μέρες. Το ίδιο βράδυ όμως, έφυγαν χωρίς να πουν τίποτα σε κανέναν.

Όπως αναφέρεται, ακούγανε τρομερούς θορύβους και ουρλιαχτά να έρχονται από τα δωμάτια και από το ανεξερεύνητο υπόγειο.

Πολλοί κάνουν λόγο για παγιδευμένες ψυχές των βασανισμένων ανθρώπων.

Φωτογράφος που πήγε να φωτογραφίσει το σπίτι, δεν τα κατάφερε, καθώςένιωσε σύρματα να πιέζουν το στομάχι του και η φωτογραφική του μηχανή έπεσε κι έσπασε.

Αποφάσισε τότε να ηχογραφήσει ήχους με ένα μαγνητοφωνάκι.

Όταν άκουσε την κασέτα, ένα «κενό» 7 δευτερολέπτων. Ξαναέβαλε την κασέτα να ακούσει πιο προσεχτικά και άκουσε κάτι σαν βαριά βήματα να σέρνονται και να πλησιάζουν αλλά και κάτι ψιθύρους που δεν καταλάβαινε τι έλεγαν.

Βρετανία: Ψάρι-βρικόλακας

Συναγερμός έχει σημάνει στην Βρετανία από ένα ψάρι ενός μέτρου με απίστευτα κοφτερά δόντια που ρουφάει το αίμα των κολυμβητών. Επιτίθεται στους ανθρώπους όταν είναι πεινασμένο και έχει κατακλύσει τις λίμνες και τα ποτάμια της Βρετανίας.

Το αιμοδιψές ψάρι σκοτώνει τα πάντα γύρω του και στην συνέχεια τους ρουφάει το αίμα.

Ονομάζεται Μύραινα και υπάρχει στον πλανήτη μας για πάνω από 360 εκατομμύρια χρόνια. Έχει διαρκώς ανοικτό το στόμα του.

Όσα συμβαίνουν σε ένα διαδικτυακό λεπτό

Η αμερικάνικη εταιρεία παροχής υπηρεσιών Excelacom έδωσε στη δημοσιότητα γράφημα με τίτλο: Τι συμβαίνει μέσα σε ένα διαδικτυακό λεπτό;

Δείτε τα νούμερα που εντυπωσιάζουν:

Οπτική ψευδαίσθηση: παιδική μούμια ανοιγοκλείνει τα μάτια της

Οι Ιταλοί ερευνητές έχουν καταρρίψει τους νοσηρούς ισχυρισμούς ότι το παιδί μούμια στη Σικελία ανοιγοκλείνει τα μάτια του .
Φωτογραφίες και βίντεο, με το ανατριχιαστικό φαινόμενο έχει αποτελέσει αντικείμενο σχολιασμού με πολλές  αντικρουόμενες εικασίες εδώ και μερικά χρόνια. Οι ιταλικές εφημερίδες ανέφεραν και πάλι ότι η Rosalia Lombardo, ένα δίχρονο κορίτσι που πέθανε από πνευμονία το 1920, κινεί τα βλέφαρά της αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, για να αποκαλύψει τα ανέπαφα μπλε μάτια της.
Μία απο τις καλύτερα διατηρημένες μούμιες του κόσμου, η Rosalia είναι η πιο διάσημη μούμια μεταξύ των  8.000 που βρίσκονται  στις κατακόμβες κάτω από το μοναστήρι των Καπουτσίνων στο Παλέρμο της Σικελίας.
Το παρατσούκλι «Ωραία Κοιμωμένη» ταιριάζει στο γαλήνιο πρόσωπο που πλαισιώνεται από σγουρά ξανθά μαλλιά, ενώ μια κορδέλα είναι ακόμα δεμένη γύρω από κεφάλι. Παρόλα αυτά η  Rosalia δεν ανοίγοκλείνει τα μάτια της.
"Είναι μια οπτική ψευδαίσθηση που παράγεται από το φως που φιλτράρεται μέσω των πλευρικών παραθύρων, το οποίο κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλάζει."δήλωσε η  Dario Piombino-Mascali, επιμελήτρια των Καπουτσίνων  στις κατακόμβες.

Αυστραλοί αστρονόμοι εντόπισαν «εξωγήινο σήμα»

Αυστραλοί αστρονόμοι, οι οποίοι χειρίζονται το  Molonglo Observatory Synthesis Telescope, ή αλλιώς MOST, εντόπισαν ένα νέα ραδιο-ακολουθία με εξωγήινη προέλευση.  Σύμφωνα με τον καθηγητή MatthewBailes,  η το συγκεκριμένο σήμα ήταν ένα FRB(FASTRADIOBURST), ένα αστρονομικό φαινόμενο υψηλής ενέργειας που παίρνει τη μορφή παροδικού ραδιο-παλμού ο οποίος διαρκεί μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου. Λόγω της απομονωμένης φύσης αυτού του φαινομένου, καμία γενικώς αποδεκτή εξήγηση δεν υπάρχει ακόμη για το πώς δημιουργείται.

Παράξενα σύννεφα πάνω από πόλη του Μεξικού

Παράξενο-μυστηριώδες σύννεφο εμφανίστηκε στον ουρανό πάνω απ την πόλη Yago , Nayarit στο Μεξικό.

Θεσσαλονικιός κρέμασε την τουρκική σημαία στο μπαλκόνι του παραμονή της 25ης Μαρτίου

Η γειτονιά ειδοποίησε την αστυνομία 

Μία ολόκληρη γειτονιά ξεσηκώθηκε χθες το βράδυ στη Θεσσαλονίκη. Λίγη ώρα πριν αλλάξει η ημέρα και ξεκινήσει ο επίσημος εορτασμός της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου ένοικος πολυκατοικίας αποφάσισε να κρεμάσει στο μπαλκόνι του την τουρκική σημαία.

Το περαστικό σημειώθηκε περίπου στις 23:00 το βράδυ της Πέμπτης σε πολυκατοικία της οδού Βασ. Όλγας. Η απερίσκεπτη πράξη του συγκεκριμένου ανθρώπου δεν πέρασε απαρατήρητη.

Περίοικοι ειδοποίησαν το κέντρο της Άμεσης Δράσης και ένας σταθμός ασφαλείας ανέλαβε να μεταβεί στο σημείο και να του ζητήσει να ξανασκεφτεί την πράξη του. Λίγη ώρα αργότερα η τουρκική σημαία κατέβηκε από το μπαλκόνι.

Υπάρχουν "ζόμπι" ζωντανοί νεκροί ;

Για αιώνες, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι νεκροί μπορούν να βγουν από τους τάφους τους. Στην Σαξονία,και τη Γερμανία, οι αρχαιολόγοι βρήκαν στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη τέτοιων ζόμπι.
Ο Γερμανός Ludwig Strackerjan, έχει μια μεγάλη συλλογή από προλήψεις και θρύλους, που μάζεψε στο δουκάτο της Oldenburg. Σύμφωνα με τον ίδιο, πριν από 150 χρόνια, οι άνθρωποι αφού έθαβαν τον νεκρό σε αρκετά βαθύ τάφο, μετά άναβαν φωτιά στο τζάκι, για να μην ξαναγυρίσουν οι νεκροί.
Ο αρχαιολόγος Daniel Nösler είχε βρει κάτι,αποδεικνύοντας τέτοιες πρακτικές. Παλιές φωτογραφίες ανασκαφών ενός μοναστηριού στο Harsefeld, Nösler δείχνουν ένα παράξενο βράχο δίπλα σε ένα κρανίο. Ο μεγάλος βράχος συνθλίβει το κρανίο. Όπως φαίνεται, είναι απίθανο ο ογκόλιθος να σύρθηκε στον τάφο.
Το έδαφος σε αυτό το νεκροταφείο μοιάζει να είναι κοσκινισμένο, και δεν υπάρχουν εκεί μικρά βότσαλα ή χαλίκια. Η περιοχή του τάφου έχει διαφορετική απόχρωση πάνω στο έδαφος απο ότι βρέθηκε να υπάρχει μέσα στον τάφο.
Τα ζόμπι υπάρχουν και στην κοινή λαογραφία της Βόρειας Γερμανίας.
Για παράδειγμα, υπάρχει μια ιστορία με μια φτωχή γυναίκα από το Brake, η οποία υποσχέθηκε σε μια άλλη γυναίκα να αναλάβει τη φροντίδα της ταφής της για 15 thalers-νομίσματα. Όταν η γυναίκα πέθανε, η άλλη γυναίκα χρησιμοποίησε την πληρωμή για τις δικές της ανάγκες, σε αντίθεση με την υπόσχεσή της. Η νεκρή γυναίκα από τότε κάθε βράδυ ερχόταν και έψαχνε για τα χρήματά της . Στο τέλος, όταν η γυναίκα κηρύχθηκε παράνομη απο το κράτος, η νεκρή ηρέμησε, και δεν ξαναεμφανίστηκε.
Η ιστορία του τάφου στο Harsefeld, Dietrich Alsdorf υπενθύμισε ένα άλλο περίεργο είδος ταφής, που είχαν ανακαλύψει σε ένα τάφο της περιοχής.Τριάντα δύο χρόνια πριν. Στο δυτικό τμήμα της Σκήτης της Μονής Harsefeld, ανακαλύφθηκε ένα φέρετρο. Ήταν θαμμένο με ένα ασυνήθιστο τρόπο, με το καπάκι προς τα κάτω, δήλωσε ο ερευνητής.
Επιπλέον, βρέθηκαν τούβλα στον τάφο, ενώ το φέρετρο είχε θαφτεί πολύ πιο βαθιά από ό,τι συνήθως. Οι δύο μυστηριώδεις τάφοι των "ζωντανών νεκρών" χρονολογούνται τις αρχές του 14ου αιώνα.Ήταν μια εποχή με επιδημίες μεγάλης κλίμακας, εξηγεί Nosler. Υπήρχε μια πολύ διαδεδομένη πεποίθηση ότι αν κάποιος πέθαινε, κάποιο άλλο μέλος της οικογένειάς του θα τον ακολουθούσε σύντομα στον τάφο.
Στη γερμανικούς μεσαιωνικούς θρύλους,υπήρχαν και άλλα είδη πλασμάτων που περιγράφονται ώς Nachzehrer (προέρχεται από ένα ρήμα που σημαίνει εξαφάνιση, απώλεια, καταστροφή ή εξάντληση του ανθρώπου). Τα πλάσματα ήταν σαν βαμπίρ, αλλά με κάπως διαφορετική όψη.Ρουφούσαν αίμα, και άφηναν το θύμα εξαντλημένο.
Στο χωριό Oldendorf, που βρίσκεται στον κάτω Έλβα, ο ερευνητής Nosler βρήκε ένα Nachzehrer. Στον τάφο του XI ή αιώνα XII, υπήρχε ένα κόκκαλο χεριού που ακουμπούσε το λαιμό του νεκρού. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το οστό, δεν θα άφηνε το σάβανο να αγγίξει το στόμα του νεκρού.Αν ένα κομμάτι του καλύμματος βρισκόταν κατά λάθος κοντά στο στόμα του νεκρού, τότε ο νεκρός θα ρουφούσε το αίμα όλων όσων είχαν αγγίξει το κομμάτι ύφασμα πιο πριν.

Μια περίεργη φωτογραφία με ένα φωτεινό αντικείμενο απαθανάτισε γιατρός

Μια φωτογραφία που δείχνει ένα φωτεινό ιπτάμενο αντικείμενο  κατέγραψε με την φωτογραφική του μηχανή ο συντοπίτης μας ιατρός Μανώλης Γλυνός εχθές 12 Φεβρουαρίου.

Το ιπτάμενο σώμα το φωτογράφησε απο το ιατρείο του,  απορώντας αν πρόκειται για αγνώστου ταυτότητός ιπτάμενο αντικείμενο ή κάποιο παράξενο παιχνίδι τους φώτος που έδωσε αυτό το αποτέλεσμα .