Θέμα:: Τι θέλει να πει ο ποιητής ; Μπερδεμένα λόγια!!!

Φεύγεις και έρχεσαι σαν να έχεις μαγνήτη. Τσιμπολογάς όπως το σπουργίτι. Ήρθες από άλλο πλανήτη. Έπεσες στη Γή όπως τον κομήτη.
Εκεί που σε βρίσκω, ξανά σε χάνω. Δεν ξέρω τι να κάνω. Ούτε κερδίζω, ούτε κα χάνω. Μου την βγαίνεις κι από πάνω. Είσαι ψηλά, δεν σε φτάνω. Πλάκα σε κάνω. τι θέλεις να κάνω;
Η ζωή της ζωής μου. Η φωνή της φωνής μου. Η πληγή της πληγής μου.
Για μένα είναι τα πάντα. Όπως θέλεις, μόνος σου πήγαινε και κάντα. Που να περάσω και τα τριάντα. Πίνω τον καφέ μου μόνος στην βεράντα.
Η ελπίδα μου χάθηκε. Η γλάστρα μου μαράθηκε. Η πληγή μου γδάρθηκε. Να αυτοκτονήσει αποπειράθηκε. Το βράδυ ήρθε και μου κλάφτηκε.
Δεν θέλω να συνεχίσω άλλο. Δώσε μου κάτι άλλο. Κάνε με έναν Γάλλο. Θέλω να στα ψάλω. Στο πόδι έβγαλα έναν κάλο. Αυτό το έλυσα, φέρε μου άλλο.
Με λένε Μεσιέ Τομάζ. Θέλω να κάνω τατουάζ. Το αμάξι μου είναι στο γκαράζ. Είμαι μέσα στο μακιγιάζ. Έχω και αβαντάζ. Μένω που και που στο τουρκουάζ. Μοιάζω με τον Τάζ.
Μη με διώξεις, μόνος θα φύγω. Πάντως ήρθα για λίγο. Άμα θέλεις το κουνέλι το πνίγο. Φύγαμε για Βίγο.
Κάτι πήγα να πω και μπερδεύτηκα. Όπως όλοι οι άλλοι, έτσι και εγώ ερωτεύτηκα. Πριν εκτεθώ συμμαζεύτηκα. Πρόσεξα, δεν δεσμεύτηκα.
Βγαίνω έξω και κάτι άσχημο μου μυρίζει. Τα γεμιστά είναι με ρύζι. Σαν το λουλούδι που τώρα ανθίζει. Το βράδυ μόνη της γυρίζει. Παίρνει έναν σάκο και με δικά της πράγματα τον γεμίζει. Σαν τη Γή, έτσι κι αυτή γυρίζει. Δεν σταματάει να μιλάει, απλά ξαναρχίζει. Το δεξί μου το πόδι, αρχίζει και πρήζει.
Μου τα είπε όλα. Έφαγα φόλα. Κολάει σαν την κόλα. Έκοψα του παπουτσιού της την σόλα. Όλοι με φωνάζουν τυραμόλα. Η πίτα να είναι με απ` όλα. Γνώρισα την Λόλα. Τα θέλει όλα.
Δεν μπορώ πια να ξεμπλέξω. Τι άλλο να διαλέξω. Πάλι θα μπλέξω. Το βράδυ έμεινα απ `έξω. Δεν θα το αντέξω.
Αρχίζω και νυστάζω. Τα παπούτσια μου βάζω. Το μέλλον μου χαράζω. Έναν γείτονα τον κράζω.
Πες μου μόνο μια λέξη. Για τον φίλο σου τον Αλέξη. Πάμε κι όποιος αντέξει. Δες με έχω ρέψει. Το νερό βοηθάει στη πέψη.
Ψήνω στο μπρίκι. Είμαι απ` την Θεσσαλονίκη. Θα μιλήσεις σκουλήκι. Φώναξε μου την Ρήκη. Είσαι σκέτη φρίκη. Γουστάρω την Νίκη. Βλέπω παιδικά με τον Μίκη.
Τελικά θέλω ήσυχο να μ` αφήσεις. Απλά να με κοιμήσεις. Ένα σεντόνι πάνω μου να αφήσεις. Το σίδερο να το λυγήσεις. Μη μου αντιμιλήσεις. Στης καρδιά σου τα βάθη να με οδηγήσεις. Γερά να με κρατήσεις. Και για μια φορά στη ζωή σου, να με εκτιμήσεις…