Απίστευτο πρωινό
ξημέρωμα
δύο υπέροχα ματάκια
όλο πόνο
Ένα παράξενο τρελό
αφιέρωμα
πλέον δεν έχω καθόλου
χρόνο
Το χαμόγελό σου σκέφτομαι
μετράω όλες τι μέρες
Κάθε φορά με χαρά έρχομαι
ακόμα και τις Δευτέρες
Πικρός καφές μόνο για
δύο
διάφανα χρώματα μπλεγμένα
Άλλη μια χρονιά στο
ίδιο θρανίο
σήμερα τα έχω τελείως
χαμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου